در مورد منجمد ساختن بدن جانداران و حتى بدن انسان (براى طولانى ساختن عمر آنها) امروز تئوریها و بحثهاى فراوانى وجود دارد که قسمتى از آن جامه عمل به خود پوشیده است.
طبق این تئوریها، ممکن است با قرار دادن بدن انسان یا حیوانى در سرماى زیر صفر طبق روش خاصى حیات و زندگى او را متوقف ساخت، بدون اینکه واقعاً بمیرد، و پس از مدتى که لازم باشد او را در حرارت مناسبى قرار دهند و دوباره به حال عادى بازگردد!.
براى مسافرتهاى فضائى به کرات دور دست، که احتمالا صدها یا هزاران سال طول مى کشد طرحهائى پیشنهاد شده که یکى از آنها همین طرح است که بدن فضانورد وارد محفظه خاصى قرار دهند، و آنرا منجمد سازند، و پس از سالیان دراز به هنگام نزدیک شدن به کرات مورد نظر، با یک سیستم خودکار، حرارت عادى به محفظه برگردد، و آنها بحال عادى درآیند، بدون آنکه در حقیقت عمر تلف کرده باشند!
در یکى از مجلات علمى این خبر انتشار یافت که در سالهاى اخیر کتابى درباره منجمد ساختن بدن انسان بخاطر یک عمر طولانى به قلم «رابرت نیلسون» منتشر شده که در جهان دانش انعکاس وسیع و دامنه دارى داشته است.
در مقاله اى که در مجله مزبور در این زمینه تنظیم شده بود تصریح شده که اخیراً یک رشته خاص علمى، در میان رشته هاى علوم نیز به همین عنوان بوجود آمده است. در مقاله مزبور چنین مى خوانیم:
«زندگى جاویدان در طول تاریخ همواره از رؤیاهاى طلائى و دیرینه انسان بوده، امّا اکنون این رؤیا به حقیقت پیوسته است، و این امر مدیون پیشرفتهاى شگفت انگیز علم نوینى است که «کریونیک» نام دارد (علمى که انسان را به عوالم یخبندان مى برد و از او همچون بدن منجمد شده اى نگهدارى مى کند، به امید روزى که دانشمندان او را به زندگى دوباره بازگردانند).
آیا این منطق باور کردنى است؟ بسیارى از دانشمندان برجسته و ممتاز، از جهات دیگر به این مسأله مى اندیشند و نشریاتى چون «لایف» و «اسکوایر» و همچنین روزنامه هاى سراسر جهان شدیداً به بحث درباره این مهم پرداخته اند، و از همه مهمتر اینکه برنامه اى هم اکنون (در این زمینه) در دست اجرا است.
چندى قبل نیز در جرائد اعلام شده بود که در میان یخهاى قطبى که به گواهى قشرهاى آن، مربوط به چند هزار سال قبل بوده، ماهى منجمدى پیدا شد که پس از قرار دادن آن در آب ملایم زندگى را از سر گرفت!! و در مقابل دیدگان حیرت زده ناظران شروع به حرکت کرد!.
روشن است که حتى در حال انجماد دستگاههاى حیاتى همانند حال مرگ بطور کامل متوقف نمى گردند، زیرا در آن صورت بازگشت به حیات ممکن نبوده بلکه فوق العاده کند مى شود.
از مجموع این گفتگوها نتیجه مى گیریم که متوقف ساختن یا کند کردن فوق العاده حیات، امکان پذیر است، و مطالعات مختلف علمى، امکان آن را از جهات گوناگون تأیید کرده است.
و در این حال مصرف غذاى بدن تقریباً به صفر مى رسد، و ذخیره ناچیز موجود در بدن مى تواند براى زندگى بطىء آن در سالهاى دراز کافى باشد.
اشتباه نشود هرگز نمى خواهیم جنبه اعجاز خواب اصحاب کهف را با این سخنان انکار کنیم بلکه مى خواهیم آنرا از نظر علمى به ذهن نزدیک نمائیم.
زیرا مسلماً خواب اصحاب کهف یک خواب عادى و معمولى، مانند خوابهاى شبانه، ما نبوده است، خوابى بوده که جنبه استثنائى داشته است، بنابراین جاى تعجب نیست که آنها (به اراده خداوند) در خواب طولانى فرو روند، نه گرفتار کمبود غذا شوند و نه ارگانیزم بدن آنها صدمه ببیند!
جالب اینکه از آیات سوره کهف درباره سرگذشت آنها برمى آید که طرز خواب آنها با خوابهاى معمولى فرق بسیار داشته است:
و تحسبهم ایقاظاً وهم رقود... لو اطلعت علیهم لو لیت منهم فرارا و لملئت منهم رعبا (آیه 18).
«آنها چنان به نظر مى رسیدند که گویا بیدارند (چشمشان باز بود) اگر آنها را مشاهده مى کردى از وحشت فرار مى نمودى و ترس سراسر وجود ترا فرا مى گرفت».
این آیه گواه بر آن است که آنها یک خواب عادى نداشته اند، بلکه خوابى شبیه یک مرده ـ با چشم گشوده!ـ داشته اند.
بعلاوه قرآن مى گوید: «نور آفتاب بدرون غار آنها نمى تابید» و با توجه به اینکه غار آنها احتمالاً در یکى از ارتفاعات آسیاى صغیر در منطقه سردى بوده، شرایط استثنائى خواب آنها واضحتر مى شود، از سوى دیگر قرآن مى گوید:
«و نقلبهم ذات الیمین و ذات الشمال» (کهف آیه 18)
«ما آنها را به سوى راست و چپ برمى گردانیدیم» و این نشان مى دهد که آنها در حال یکنواختى کامل نبوده اند، و عوامل مرموزى که هنوز براى ما ناشناخته مانده است! (احتمالاً در هر سال یکبار) آنها را به سمت راست و چپ مى گردانده است تا به ارگانیزم بدن آنها صدمه وارد نشود.
اکنون که این بحث علمى به قدر کافى روشن شد نتیجه گیرى از آن، در بحث معاد نیاز به گفتگوى زیادى ندارد، زیرا بیدار شدن پس از آن خواب طولانى بى شباهت به زنده شدن پس از مرگ نیست و امکان و تحقق معاد را به ذهن نزدیک مى کند.
