کلیه روانشناسان و دانشمندان پیسیکولوژى، معتقدند که هیجانات روانى عامل اصلى بسیارى از بیماریها است، مثلاً کم شدن ویتامینها، زخم معده، جنون و دیوانگى، بیماریهاى عصبى و روانى بصورت خفیف و حاد و مانند آنها در بسیارى از موارد ناشى از هیجان مى باشد، و قمار بزرگترین عامل پیدایش هیجان است تا آنجا که یکى از دانشمندان امریکا مى گوید: در هر سال در این کشور فقط دو هزار نفر در اثر هیجان قمار مى میرند، و بطور متوسط قلب یک «پوکرباز» (یکنوع بازى قمار) متجاوز از صد بار در دقیقه مى زند، قمار گاهى سکته قلبى و مغزى نیز ایجاد مى کند، و قطعاً عامل پیرى زودرس خواهد بود.
بعلاوه به گفته دانشمندان شخصى که مشغول بازى قمار است، نه تنها روح وى دستخوش تشنج است بلکه تمام جهازات بدن او در یک حالت فوق العاده بسر مى برند، یعنى ضربان قلب بیشتر مى شود، مواد قندى در خون او مى ریزد، در ترشحات غدد داخلى اختلال حاصل مى شود، رنگ صورت مى پرد، دچار بى اشتهائى مى شود، و پس از پایان قمار به دنبال یک جنگ اعصاب و حالت بحرانى به خواب مى رود، و غالباً براى تسکین اعصاب و ایجاد آرامش در بدن متوسل به الکل و سایر مواد مخدر مى شود، که در این صورت زیانهاى ناشى از آن را نیز باید بزیانهاى مستقیم قمار اضافه کرد.
از زبان دانشمندان دیگرى مى خوانیم: قمارباز، انسانى مریض است که دائماً احتیاج به مراقبت روانى دارد، فقط باید سعى کرد به او فهماند که یک خلاء روانى وى را به سوى این عمل ناهنجار سوق مى دهد، تا در صدد معالجه خویش برآید.
