گاهى بعضى از مسیحیان مى گویند اگر ما مسیح(علیه السلام) را ابن الله مى گوئیم درست مانند آن است که شما به امام حسین(علیه السلام) ثارالله و ابن ثاره (خون خدا و فرزند خون خدا) مى گوئید و یا در پاره اى از روایات به على (علیه السلام) یدالله اطلاق شده است.
ولى باید گفت: اولاً این اشتباه بزرگى است که بعضى «ثار» را «خون» معنى کرده اند، زیرا ثار هیچگاه در لغت عرب به معنى خون نیامده است بلکه به معنى «خونبها» است، (در لغت عرب به خون، «دم» اطلاق مى شود) بنابراین «ثارالله» یعنى اى کسى که خونبهاى تو متعلق به خدا است واو خونبهاى تو را مى گیرد، یعنى تو متعلق به یک خانواده نیستى که خونبهاى تو را رئیس خانواده بگیرد و نیز متعلّق به یک قبیله نیستى که خونبهاى تو را رئیس قبیله بگیرد تو متعلق به جهان انسانیت و بشریت مى باشى، تو متعلق به عالم هستى و ذات پاک خدائى، بنابراین خونبهاى تو را او باید بگیرد، و همچنین تو فرزند على بن ابیطالب هستى که شهید راه خدا بود و خونبهاى او را نیز خدا باید بگیرد.
ثانیاً اگر در عبارتى در مورد مردان خدا تعبیر مثلا به یدالله شود قطعاً یک نوع تشبیه و کنایه و مجاز است، ولى آیا هیچ مسیحى واقعى حاضر است ابن الله بودن مسیح را یک نوع مجاز و کنایه بداند مسلماً چنین نیست زیرا منابع اصیل مسیحیت ابن را به عنوان «فرزند حقیقى» مى شمرند و مى گویند: این صفت مخصوص مسیح (علیه السلام) است نه غیر او، واینکه در بعضى از نوشته هاى سطحى تبلیغاتى مسیحى دیده مى شود که ابن الله را به صورت کنایه و تشبیه گرفته اند بیشتر جنبه عوام فریبى دارد، براى روشن شدن این مطلب عبارت زیر را که نویسنده کتاب قاموس مقدس در واژه خدا آورده با دقت توجه کنید: «ولفظ پسر خدا یکى از القاب منجى و فادى ما است که بر شخص دیگر اطلاق نمى شود مگر در جائى که از قرائن معلوم شود که قصد از پسر حقیقى خدا نیست.»
