این مسأله براى ما از جمله واضحات است که هدف از معراج این نبوده که پیامبر(صلى الله علیه وآله) به دیدار خدا در آسمانها بشتابد! آنچنان که ساده لوحان پنداشته اند که متأسفانه بعضى از دانشمندان غربى به خاطر ناآگاهى یا دگرگون ساختن چهره اسلام در نظر دیگران، آنرا نقل کرده اند، از جمله اینکه «گیورگیو» در کتاب (محمّد پیامبرى که از نو باید شناخت) مى گوید «محمّد در سفر معراج به جائى رسید که صداى قلم خدا را مى شنید و مى فهمید که خدا مشغول نگهدارى حساب افراد مى باشد! ولى با اینکه صداى قلم خدا را مى شنید او را نمى دید! زیرا هیچکس نمى تواند خدا را ببیند ولو پیغمبر باشد» (محمّد پیغمبرى که از نو باید شناخت صفحه 125).
این نشان مى دهد که مخصوصاً قلم از نوع قلم چوبى است! که به هنگام حرکت روى کاغذ تحریر مى لرزد و صدا مى کند!! و امثال این خرافات و لاطائلات.
نه، هدف این بوده که روح بزرگ پیامبر(صلى الله علیه وآله) با مشاهده اسرار عظمت خدا را در سراسر جهان هستى، مخصوصاً عالم بالا که مجموعه اى است از نشانه هاى عظمت او مشاهده کند، و باز هم درک و دید تازه اى براى هدایت و رهبرى انسانها بیابد.
این هدف صریحاً در آیه اوّل سوره اسراء و آیه 18 سوره نجم آمده است.
روایت جالبى نیز در این زمینه از امام صادق(علیه السلام) در پاسخ سؤال از علت معراج نقل شده است که فرمود: ان الله لایوصف بمکان، و لایجرى علیه زمان، ولکنه عزوجل ارادأن یشرّف به ملائکته و سکان سماواته، ویکرمهم بمشاهدته، ویریه من عجائب عظمته ما یخبر به بعد هبوطه: «خداوند هرگز مکانى ندارد، و زمان بر او جریان نمى گیرد، ولکن او مى خواست فرشتگان و ساکنان آسمانش را با قدم گذاشتن پیامبر (صلى الله علیه وآله) در میان آنها احترام کند و نیز از شگفتیهاى عظمتش به پیامبرش نشان دهد تا پس از بازگشت براى مردم بازگو کند».
