شک نیست که اعجاز قرآن منحصر به جنبه فصاحت و بلاغت و شیرینى بیان و رسائى تعبیرات ـ آنچنان که گروهى از قدماى مفسرین فکر کرده اند ـ نیست، بلکه علاوه بر اینها از نظر بیان معارف دینى، وعلومى که تا آن روز شناخته نشده بود، و بیان احکام و قوانین، و ذکر تواریخ پیشین پیراسته از هر گونه خطا و خرافات، و عدم وجود تضاد و اختلاف در آن، نیز جنبه اعجاز دارد.
بلکه به گفته بعضى از مفسران، آهنگ مخصوص لغات و کلمات قرآن نیز در نوع خود معجز آسا است.
شواهد گوناگون جالبى براى این موضوع ذکر کرده اند از جمله جریان زیر است که براى سید قطب مفسر معروف واقع شده:
او چنین مى گوید:
من از حوادثى که براى دیگران واقع شده سخنى نمى گویم، تنها حادثه اى را بیان مى کنم که براى خود من واقع شده و شش نفر ناظر آن بودند (خودم و پنج نفر دیگر).
ما شش نفر از مسلمانان بودیم که با یک کشتى مصرى، اقیانوس اطلس را به سوى نیویورک مى پیمودیم، مسافران کشتى 120 مرد و زن بود، و کسى در میان مسافران جز ما مسلمان نبود، روز جمعه به این فکر افتادیم که نماز جمعه را در قلب اقیانوس و بر روى کشتى انجام دهیم، و ما علاوه بر اقامه فریضه مذهبى مایل بودیم یک حماسه اسلامى در مقابل یک مبشر مسیحى که در داخل کشتى نیز دست از برنامه تبلیغاتى خود برنمى داشت، بیافرینیم، به خصوص که او حتى مایل بود ما را هم به مسیحیت تبلیغ کند!.
ناخداى کشتى که یک نفر انگلیسى بود موافقت کرد که ما نماز جماعت را در صفحه کشتى تشکیل دهیم، و به کارکنان کشتى نیز که همه از مسلمانان آفریقا بودند نیز اجازه داده شد که با ما نماز بخوانند، و آنها از این جریان بسیار خوشحال شدند زیرا این نخستین بارى بود که نماز جمعه بر روى کشتى انجام مى گرفت!
من (سید قطب) به خواندن خطبه نماز جمعه و امامت پرداختم و جالب اینکه مسافران غیر مسلمان، اطراف ما حلقه زده بودند و با دقت مراقب انجام این فریضه اسلامى بودند.
پس از پایان نماز گروه زیادى از آنها نزد ما آمدند، و این موفقیت را به ما تبریک گفتند، ولى در میان این گروه خانمى بود که بعداً فهمیدیم یک زن مسیحى و اهل یوگسلاوى است که از جهنم «تیتو» و کمونیسم او، فرار کرده است!.
او فوق العاده تحت تأثیر نماز ما قرار گرفته بود به حدى که اشک از چشمانش سرازیر بود و قادر به کنترل خویشتن نبود.
او به زبان انگلیسى ساده و آمیخته با تأثر شدید و خضوع و خشوع خاصى سخن مى گفت، و از جمله سخنانش این بود، بگوئید ببینم کشیش شما با چه لغتى سخن مى گفت (او فکر مى کرد که حتماً باید کشیش یا یک مرد روحانى اقامه نماز کند آنچنانکه در نزد مسیحیان است، ولى ما به زودى به او حالى کردیم که این برنامه اسلامى را هر مسلمان با ایمانى مى تواند انجام دهد) و سرانجام به او گفتیم که ما با لغت عربى صحبت مى کردیم.
ولى او گفت من هر چند یک کلمه از مطالب شما را نفهمیدم اما به وضوح دیدم که این کلمات، آهنگ عجیبى داشت اما از این مهم تر مطلبى که نظر مرا فوق العاده به خود جلب کرد این بود که در لابلاى خطبه امام شما جمله هائى وجود داشت که از بقیه ممتاز بود، آنها داراى آهنگ فوق العاده مؤثر و عمیقى بودند آنچنان که لرزه بر اندام من مى انداخت یقیناً این جمله ها مطالب دیگرى بودند، فکر مى کنم امام شما به هنگامى که این جمله ها را ادا مى کرد مملو از روح القدس شده بود!
ما کمى فکر کردیم و متوجه شدیم این جمله ها همان آیاتى از قرآن بود که من در اثناء خطبه و در نماز آنها را مى خواندم، این موضوع ما را تکان داد و متوجه این نکته ساخت که آهنگ مخصوص قرآن آنچنان مؤثّر است که حتى بانوئى را که یک کلمه مفهوم آنرا نمى فهمد تحت تأثیر شدید خود قرار مى دهد
