آیه اوّل سوره نساء چنین است «وبثّ منهما رجالاً کثیراً و نساء»
«خداوند از آدم و همسرش، مردان و زنان فراوانى بوجود آورد»، از این تعبیر استفاده مى شود که تکثیر نسل فرزندان آدم تنها از طریق آدم و همسرش صورت گرفته است و موجود ثالثى در آن دخالت نداشته است.
لازمه این سخن آن است که فرزندان آدم (برادر و خواهر) باهم ازدواج کرده باشند زیرا اگر آنها با نژاد و همسران دیگرى ازدواج کرده باشند «منهما» (از آن دو) صادق نخواهد بود.
این موضوع در احادیث متعدّدى نیز وارد شده است و زیاد هم جاى تعجّب نیست چه اینکه طبق استدلالى که در بعضى از احادیث از ائمه اهل بیت نقل شده این ازدواج ها مباح بوده زیرا هنوز حکم تحریم ازدواج خواهر و برادر نازل نشده بود، بدیهى است ممنوعیّت یک کار، بسته به این است که از طرف خداوند تحریم شده باشد چه مانعى دارد که ضرورت ها و مصالحى ایجاب کند که در پاره اى از زمان ها مطلبى جائز باشد و بعداً تحریم گردد.
ولى در احادیث دیگرى تصریح شده که فرزندان آدم هرگز باهم ازدواج نکرده اند و شدیداً به کسانى که معتقد به ازدواج آنها با یکدیگرند حمله شده است.
و اگر بنا باشد که در احادیث متعارض آنچه موافق ظاهر قرآن است ترجیح دهیم باید احادیث دسته اوّل را انتخاب نمود زیرا موافق آیه فوق است.
در اینجا احتمال دیگرى نیز هست که گفته شود: فرزندان آدم با بازماندگان انسان هاى پیشین ازدواج کرده اند زیرا طبق روایاتى آدم، اولین انسان روى زمین نبوده، مطالعات علمى امروز نیز نشان مى دهد که نوع انسان احتمالاً از چند میلیون سال قبل در کره زمین زندگى مى کرده، در حالى که از تاریخ پیدایش آدم تا کنون زمان زیادى نمى گذرد، بنابراین باید قبول کنیم که قبل از آدم انسان هاى دیگرى در زمین مى زیسته اند که به هنگام پیدایش آدم در حال انقراض بوده اند، چه مانعى دارد که فرزندان آدم با باقیمانده یکى از نسل هاى پیشین ازدواج کرده باشد ولى همانطور که گفتیم این احتمال با ظاهر آیه فوق چندان سازگار نیست. (این بحث احتیاج به گفتگوى بیشترى دارد که از حوصله این بحث خارج است).
