در آیه 87 سوره بقره آمده است «وأیّدناه بروح القُدُس» «و او (عیسى بن مریم) را به وسیله روح القدس تأیید نمودیم.»
در اینجا این سؤال مطرح مى شود که منظور از روح القدس چه مى باشد؟
مفسّران بزرگ درباره روح القدس، تفسیرهاى گوناگونى دارند:
1 ـ برخى گفته اند منظور جبرئیل است، بنابراین، معنى آیه مورد بحث چنین خواهد بود خداوند عیسى را به وسیله جبرئیل کمک و تأیید کرد.
شاهد این سخن آیه 102 نحل است «قل نزله روح القدس من ربک بالحق»: «بگو روح القدس آن را به حقیقت بر تو نازل کرده است».
اما چرا جبرئیل را روح القدس مى گویند؟ به خاطر این است که از طرفى جنبه روحانیت در فرشتگان مسأله روشنى است و اطلاق کلمه «روح» بر آنها کاملاً صحیح است، و اضافه کردن آن به «القدس» اشاره به پاکى و قداست فوق العاده این فرشته است.
2 ـ بعضى دیگر معتقدند «روح القدس» همان نیروى غیبى است که عیسى ((علیه السلام)) را تأیید مى کرد، و با همان نیروى مرموز الهى مردگان را به فرمان خدا زنده مى نمود.
البته این نیروى غیبى به صورت ضعیفتر در همه مؤمنان با تفاوت درجات ایمان وجود دارد و همان امدادهاى الهى است که انسان را در انجام طاعات و کارهاى مشکل مدد مى کند و از گناهان باز مى دارد، لذا در بعضى از احادیث در مورد بعضى شعراى اهل بیت ((علیهم السلام)) مى خوانیم که پس از خواندن اشعارش براى امام به او فرمود: «انما نفث روح القدس على لسانک:» «روح القدس بر زبان تو دمید و آنچه گفتى به یارى او بود».
3 ـ بعضى از مفسران نیز روح القدس را به معنى «انجیل» تفسیر کرده اند.
ولى دو تفسیر اول نزدیکتر به نظر مى رسد.
