سؤال 1405 ـ شخصى که محکوم به شلاّق شده، حالت صرع (غش) دارد، هر وقت او را براى اجراى شلاّق حاضر مى کنیم، دچار صرع مى شود. چه باید کرد؟
جواب: باید حد را متوقّف کرده تا از این حالت بهبودى یابد و اگر امید بهبودى نیست، باید از «ضغث و شماریخ» استفاده کرد.
سؤال 1406 ـ آیا واجب یا جایز است که محکوم را در هنگام اجراى حکم شلاّق بست؟ در صورتى که اجراى حکم شلاّق بدون بستن محکوم، امکان نداشته باشد یا متعسّر باشد، چه باید کرد؟
جواب: بستن محکوم جایز نیست; مگر در جایى که اجراى حکم بدون آن غیر ممکن یا متعسّر است.
سؤال 1407 ـ با توجّه به این که افراد از حیث قدرت جسمانى و تحمّل مجازاتها، مختلف هستند، شخصى که مجرى حکم شلاّق مى شود، چگونه باید باشد؟ نحوه وارد کردن شلاّق بر بدن محکوم چگونه مى باشد؟ مجرى باید تا چه اندازه دست خود را جهت فرو آوردن شلاّق بالا ببرد؟
جواب: بى شک ضارب باید تناسب را در این موضوعات در نظر بگیرد و در نحوه وارد کردن شلاّق احتیاط آن است که دست خود را آن قدر بالا نبرد که زیر بغل پیدا شود، و مجرم را نباید براى شلاّق زدن خوابانید.
سؤال 1408 ـ شلاّق باید بر کدام یک از قسمت هاى بدن محکوم وارد شود و بر کدام قسمت ها نباید وارد شود؟ آیا به یک قسمت از بدن باید وارد شود، یا به تمام قسمت هاى بدن به صورت پراکنده و یکنواخت؟
جواب: باید شلاّق روى بدن تقسیم شود و بر محلّ واحد که سبب آسیب بیشتر مى شود نباشد، و باید بر هیچ نقطه خطرناکى (مانند سر، صورت، عورت، قلب و مانند آن) شلاّق نزند.
سؤال 1409 ـ شلاّقى که با آن حدّ یا تعزیر را اجرا مى نمایند، از حیث ضخامت، اندازه و نوع جنس چه خصوصیّاتى باید داشته باشد؟ آیا مى تواند از جنس چرم، پلاستیک، چوب یا سیم باشد؟ آیا مى تواند لبه دار باشد، یا قطر آن باید گرد باشد؟
جواب: مسلّماً استفاده از سیم، کابل، چوب و امثال آن جایز نیست و باید از شلاّقهاى متعارف و بافته باشد; نه زیاد قطور و نه زیاد باریک.
سؤال 1410 ـ زمان اجراى شلاّق باید چه ساعتى از روز باشد؟ آیا در هر ساعتى جایز است؟
جواب: زمانى که بر اثر گرما و سرما شدّت خاصّى پیدا نکند.
سؤال 1411 ـ فضایى که در آن حکم شلاّق اجرا مى شود، چه فضایى باید باشد؟ آیا مثلاً در زمستان مى توان حکم شلاّق را در فضاى باز، که بسیار سرد است، اجرا کرد؟
جواب: از جواب بالا معلوم شد، که در چنین فضایى اجراى حد شرعاً اشکال دارد.
سؤال 1412 ـ آیا شلاّق حدّى و تعزیرى را مى توان در ملأ عام اجرا کرد؟
جواب: در مواردى که منصوص است، یا تأثیرى در امر به معروف و نهى از منکر دارد، یا مجرم، متجاهر است، اظهار آن مانعى ندارد، در غیر این سه صورت، در ملأ عام انجام نگیرد.
سؤال 1413 ـ محکوم به شلاّق در هنگام اجراى حکم از حیث پوشیده و عریان بودن، چگونه باید باشد؟ در مواردى که باید پوشیده باشد، مراد از پوشیده بودن چیست؟ آیا افرادى که در زمستان شلاّق مى خورند، جایز است با لباس زمستانى باشند؟ آیا در موارد فوق بین زن و مرد، بالغ و غیر بالغ (در مواردى که تأدیب دارد)، بین تعزیرات و حدود، بعض حدود با بعض دیگر، زمستان و تابستان و ضعیف البنیه و قوىّ البنیه فرق است؟
جواب: احتیاط آن است که افراد را مطلقاً برهنه نکنند; ولى نباید پوشش بقدرى کلفت باشد که تأثیر شلاّق را از بین ببرد و در مورد زنان باید لباسهایشان را به آنها بپیچند که بدنشان نمایان نشود و ظاهراً در لباس فرقى از نظر ضعیف و قوىّ البنیه نیست; ولى در نحوه زدن شلاّق بین آنها تفاوت است; یعنى باید به نسبت توان اشخاص شلاّق زد.
سؤال 1414 ـ حالت محکوم در هنگام اجراى حکم شلاّق از حیث نشسته، درازکش و ایستاده بودن چگونه باید باشد؟ آیا بین زن و مرد، بالغ و غیر بالغ، تعزیرات و حدود، فرق است؟
جواب: در حدّ زنا، مرد باید ایستاده باشد و زن نشسته، و در غیر زنا نیز احتیاط آن است که همین روش رعایت شود.
سؤال 1415 ـ در صورتى که پس از اجراى مجازات رجم، به زعم این که مجرم به قتل رسیده، جسد وى به سردخانه منتقل شود، ولى بر حسب اتّفاق، علائم حیاتى در او مشاهده شود و پس از معالجه سلامت خود را بازیابد. بفرمایید:
الف) آیا صرف صدق عنوان رجم، ولو به قتل منجر نشود، کفایت مى کند (تا در فرض مسأله نیازى به اجراى مجدّد حکم نباشد)؟ یا چون قتل از طریق رجم موضوعیّت دارد، باید مجدّداً حکم رجم را در مورد وى به مرحله اجرا گذاشت؟
جواب: در صورتى که مسأله از طریق شهود ثابت شده باشد، باید رجم منتهى به قتل شود و اگر از طریق اقرار بوده، قاضى مى تواند حکم عفو صادر کند.
ب) در فرض دوّم، آیا مجرم مى تواند دیه جراحات وارده در اثر اجراى حکم در مرتبه اوّل را مطالبه نماید؟ در صورت مثبت بودن پاسخ، پرداختن دیه به عهده کیست؟
جواب: در صورتى که رجم اوّل طبق موازین بوده و تعدّى و تفریط در آن رخ نداده و زنده بودن مرجوم بر حسب تصادف بوده باید مجدّداً رجم شود و پرداختن دیه جراحات سابقه بر کسى واجب نیست; ولى همان گونه که در بالا گفته شد، در صورتى که حدّ به سبب اقرار ثابت شده باشد، حاکم شرع مى تواند او را مورد عفو قرار دهد (ضمناً توجّه داشته باشید که اجراى حدّ به صورت رجم در شرایط عصر ما در بسیارى از موارد خالى از اشکال نیست و باید به انواع دیگر قتل مبدّل شود، که شرح آن قبلاً گذشت).
سؤال 1416 ـ پرده بکارت بعضى از دختران حلقوى و یا ارتجاعى است که در صورت دخول هم ازاله بکارت نمى شود، آیا مجازات دخول با این قبیل دختران مشمول مجازات ازاله بکارت است؟
جواب: در فرض مسأله مشمول مجازات یا دیه ازاله بکارت نیست; ولى احکام دیگر ثابت است.
سؤال 1417 ـ مرد مسلمانى کراراً مرتکب زناى محصنه با زن شوهردارى شده است، لذا دادگاههاى جمهورى اسلامى بر اساس شواهد، اسناد و اعترافات دو طرف و همچنین با رؤیت فیلم ویدئویى این عمل قبیح، که توسّط زانى ضبط گردیده، به این پرونده رسیدگى کرده و حکم رجم را در مورد زانى صادر نموده اند، با توجّه به این که تأیید حکم رجم باید به وسیله دیوان عالى و با طى کردن مراحل تأیید گردد.
الف) آیا همسر شرعى زانى مى تواند به کذب ادّعا کند که در طول ایّام گذشته، که زانى اقدام به این عمل قبیح مى نموده، از همسرش جدا بوده تا بدینوسیله احصان شوهرش برطرف شود و حدّ رجم ساقط گردد؟ البتّه همسر شرعى و قانونى او در اختیار وى بوده و مانعى براى انجام وظایف همسرى وجود نداشته است.
جواب: هیچ کس نمى تواند از طریق دروغ و حیله مانع اجراى حدود الهى گردد.
ب) هرگونه اقدامى براى نجات این مرد از مرگ به طرق مختلف چه حکمى دارد؟
جواب: از جواب بالا معلوم شد.
سؤال 1418 ـ پسرى با دخترى زنا کرده و دختر حامله شده است، آیا مى توان پسر را مجبور کرد تا با آن دختر ازدواج کند؟ براى جلوگیرى از ضایع شدن حقّ دختر چه باید کرد؟
جواب: هیچ کس را نمى توان مجبور به ازدواج کرد; ولى حاکم شرع مى تواند، در صورتى که زنا از طریق اقرار ثابت شود، عفو او را مشروط به ازدواج کند و اگر ازدواج نکرد یک صد تازیانه به او بزند.
سؤال 1419 ـ مرد متأهّلى (به صورت عنف، یا با رضایت دختر) دخترى را، که از نظر شرعى و قانونى بالغ است، ازاله بکارت نموده است، آیا اعلان رضایت چنین دخترى بدون رضایت ولىّ، یا جدّ پدرى در تخفیف مجازات مرد متجاوز مؤثّر است؟
جواب: در اجراى حد تأثیرى ندارد; ولى نسبت به مهرالمثل در فرض عنف مؤثّر است.
