راستى چه کسانى مقصّرند؟ چرا در یک جامعه اسلامى باید چنین حوادث تلخى رخ دهد؟ چگونه مى توان پذیرفت که برخى از مردم با ساده ترین مسائل شرعى خود آشنا نباشند؟
باید اعتراف کرد که ما طلاّب و روحانیّون، که وظیفه خطیر و بسیار با ارزش تبیین احکام الهى را داریم، شاید در این جهت بى تقصیر نباشیم و امکان دارد در بعضى موارد این وظیفه مهم را به فراموشى سپرده باشیم! و متأسّفانه عدّه اى، هرچند کم، این عبادت بزرگ را دون شأن خود مى دانند! و این راستى عجیب است.
البتّه گروهى از مکلّفین نیز در این راستا بى تقصیر نیستند و کوتاهى آنها نیز قابل انکار نیست; ولى همان گونه که گذشت، کوتاهى مردم غالباً به این مطلب برمى گردد که احساس نیاز نمى کنند.