سؤال 241 ـ آیا قرائت سوره هاى طولانى (مثل سوره بقره) در نمازهاى واجب، سبب خروج از حالت نمازگزار نمى شود؟ حتّى اگر هر رکعت یک ساعت طول بکشد؟
جواب: سبب خروج از حالت نمازگزار نمى شود، و انتخاب این سوره ها گاه مستحب است.
سؤال 242 ـ آیا خواندن سوره هایى از قرآن از روى آن، در نمازهاى واجب یا مستحب، جایز است؟
جواب: اشکالى ندارد; خواه نماز واجب باشد یا مستحب.
سؤال 243 ـ اگر کسى در رکعت دوّم، که وظیفه اش قرائت حمد و سوره است، اشتباهاً تسبیحات اربعه را بگوید و هنگام دخول در رکوع متوجّه شود، تکلیفش چیست؟
جواب: اشکال ندارد و بهتر است دو سجده سهو به جا آورد.
سؤال 244 ـ جهت صحیح بودن قرائت در نماز، آیا واجب است که کسره بسم اللّه یا موارد مشابه دیگر را که عربها آن را با صداى تقریباً (اى) ادا مى کنند، مانند آنها ادا کرد؟ و یا با صداى کسره معمولى صحیح است؟
جواب: همین اندازه که قرائت از نظر عرف عرب صحیح باشد کافى است; هرچند مانند لهجه آنها نباشد.
سؤال 245 ـ شخصى از زمان تکلیف تا چندین سال به علّت نامساعد بودن محیط خانه، هیچ یک از فرایض دینى را انجام نداده است; به لطف خداوند متعال توبه کرده و از دو سال پیش شروع به انجام فرایض دینى نموده است، اکنون پس از گذشت دو سال متوجّه شده که نمازش اشکال دارد; یعنى حمد و سوره را درست نمى خوانده است، اکنون در حال یادگرفتن صحیح نماز مى باشد; حکم نماز و روزه سالهاى گذشته و دو سال اخیرش چه مى باشد؟
جواب: باید تدریجاً نماز و روزه ها را قضا کند و کفّاره بدهد و اگر قادر به کفّاره نیست مطابق مسأله 1402 رساله توضیح المسائل ما عمل کند; ولى نسبت به دو سال اخیر اگر تلاش خود را کرده، امّا اشتباه نموده است نمازش صحیح است و قضا لازم ندارد.
سؤال 246 ـ بیمارى که فقط با استفاده از پاى مصنوعى، قادر به ایستادن است، وظیفه اش در موارد زیر چیست؟
الف) آیا براى نماز خواندن لازم است حتماً از پاى مصنوعى استفاده نماید، و یا مى تواند نشسته نماز بخواند؟
جواب: اگر عسر و حرج لازم نیاید ایستاده نماز بخواند.
ب)اگر ایستادن لازم است، تکلیف نمازهایى که در حالت نشسته خوانده چیست؟
جواب: چنانچه جاهل قاصر بوده نمازهاى او صحیح است.
سؤال 247 ـ اهل تسنّن در نماز بعد از کلمه «و لا الضّالّین» آمّین مى گویند; ولى شیعیان «الحمدلله» مى گویند، به نظر مى آید گفته آنها درست باشد، نظر شما چیست؟
جواب: در احکام شرع نباید تابع ذوق و استحسان بود; بلکه باید تابع کلمات معصومین(علیهم السلام) باشیم و معصومین(علیهم السلام) فرموده اند: «الحمدلله» بگویید و آمّین نگویید; چرا که نماز را باطل مى کند.
سؤال 248 ـ اخیراً معمول شده که در نمازهاى یومیّه ظهر و عصر، تنها حمد و سوره را آهسته قرائت مى کنند و بقیّه اجزاى نماز (مثل ذکر رکوع و سجود و تشهد و سلام) را با صداى بلند مى خوانند، آیا این طور نماز خواندن جایز است؟
جواب: در نماز ظهر و عصر، تنها آهسته خواندن حمد و سوره واجب است و در بقیّه مختار است.
سؤال 249 ـ برخى از نمازگزاران «کُفُواً احد» را، با همزه و بدون واو قرائت مى کنند، همچنین در سوره قدر روى «بِاِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ کُلِّ اَمْر سَلامٌ...» وقف مى نمایند، زیرا در بعضى از قرآنها روى این کلمه (سلام) علامت «وقف کردن بهتر است» نهاده شده و در بعضى روى کلمه «امر» علامت وقف دیده مى شود، بفرمائید کدام یک صحیح است؟
جواب: احتیاط آن است که «کُفُواً احد» را آن طور که مشهور است با «واو» بخوانند، و در وقف آیه مزبور، روى کلمه «امر» توقّف کنند.
سؤال 250 ـ با توجّه به این که در نماز ظهر و عصر، خواندن حمد و سوره به صورت اخفات واجب است; چنانچه شخصى براى تعلیم در حین نماز، به صورت جهر بخواند، چه حکمى دارد؟
جواب: جایز نیست و باید براى تعلیم از طرق دیگر استفاده کند.
سؤال 251 ـ اگر کسى در تعداد تسبیحات اربعه شک کند چه باید بکند؟
جواب: اگر به رکوع نرفته بنا را بر کمتر مى گذارد و آن را تکمیل مى کند; هرچند به فتواى ما یک تسبیح کافى است.
سؤال 252 ـ برخى از مؤمنین نمازگزار، نمازهاى صبح و مغرب و عشاى خود را آهسته مى خوانند و علّت آن را شرم و حیا و خجالت بیان مى کنند، آیا شرم و حیا مجوّز آهسته خواندن این نمازها براى مردان مى شود؟
جواب: هرگز مجوّز نیست باید بلند خواند، و این حیا، حیاى جاهلانه است نه حیاى عاقلانه.
سؤال 253 ـ لطفاً نظرتان را پیرامون قرائت قرآن، که همراه با ریا و خودنمایى باشد بیان فرمایید.
جواب: حرام است; ولى اگر قرآن را با صداى خوب براى تحسین شنوندگان بخواند جایز است.
