1ـ شاید پو آنکاره ـ ریاصى دان معروف قرن اخیر فرانسه ـ درباره اعجاز نیز چنین عقیده اى دارد زیرا در کتاب خود ارزش علممى نویسد: مردم از خداى خویش مى خواهند وجود خود را به وسیله معجزات ثابت نماید. اتفاقز اعجاز ازلى در این است که معجزه اى در کار نباشد و به همین دلیل است که دنیا، مصنوع خدا است، زیرا داراى نظام است و موزون مى باشد، اگر دنیا روى هوى و هوس مى گشت کى مى توانس ثابت کند که روى اتفاق و تصادف نیست. (بازرگان، مهدى، راه طى شده)
2ـ گر چه در پاره اى از نوشته هاى اخیر دانشمندان علوم طبیعى عباراتى درباره تزلزل اصل علیت دیهد مى شود ولى با کمى دقت معلوم مى شود که آنها علل ناشناخته و غیر معلوم را به حساب معدوم گذاشته اند.
3ـ خواب مغناطیسى عبارت از خواب مصنوعى است که در اثر تمرکز نگاه طولانى به یک نقطه روشن و نورانى و یا در اثر توجه خاص نسبت به یک موضوع براى انسان حاصل مى شود.
تا اواسط قرن هجدهم اثرى از این علم در اروپا دیده نمى شد و براى نخستین باز پزشک مشهور اتریشى فرانسواـ انتوان مسمر در حدود سال هاى 1775 اظهار کرد که: «در آدمى نیروى سیال مغناطیسى وجود دارد که مى شود از راه اراده آن را به دیگران نفوذ داد.»
پس از مسمر یکى از شاگردان و پیروانش به نام پویسگور در کاخ خود به وسیله اسبلوب و روش استاد شروع به درمان بیماران نمود.
روزى که مشغول معالجه و درمان دهقان ساده لوحى بود و سعى مى کرد تا مطابق روش مسمر نیروى مانیتیزم را هر چه بیشتر به بیمار منتقل کند، با کمال حیرت و تعجب مشاهده مى کند که دهقان به آرامى خواب رفته است، پویسگور با ترس و هراس مى کوشد تا او را از خواب بیدار کند ولى دهقان همچنان در خواب بود و حرکتى نمى کرد. ولى در حالى که او را حرکت مى داده گفت: برخیز; آنگاه دهقان به آرامى بلند شده و شروع به حرکت و راه رفتن مى کند. پویسگور بار دیگر مى گوید: بایست، و او مب ایستد و در تمام این احوال دهقان مزبور، به همان حالت خواب، این اعمال را انجام مى داد. پویسگور از بروز این حادثه به خواب مصنوعى پى برد و در اثر آزمایش هاى متعدد دریافت که در کحالت خواب مصنوعى، عامل و خواب کننده، هر دستورى که به خواب شده بدهد، آن را اجرا مى نماید.
بعد از پویسگور کسى که دنبال تحقیقات او را گرفت و علم هیپنوتیسم را در قالب خاص علمى ریخت و شکل مخصوصى به آن داد جیمزبرید دانشمند معروف انگلیسى ـ بود.
این پزشک و جراح مشهور، کتابى درباره اصول تنویم مغناطیسى و در آن کتاب اصول حدود و همچنین علل تحقق یافتن هیپنوتیسم را روشن نمود.
پس از وى لیبو و پس از او شاگرد دانشمندش برنهایم و همزمان با او شارکو در پاریس و رشیه، نونر، امیل کوئه و بسیارى از دانشمندان دیگر، در گوشه و کنار اروپا و آمریکا شروع به گسترش و توسعه این دانش نو ظهور نمودند و هر روز عجایب و غرایبى از این علم در کتاب ها و مجلات خود منتشر ساختند (به کتاب هاى علم مغناطیس، عالم پس از مرگ و به سوى جهان ابدى مراجعه شود.)
کسانى که به عربى آشنا باشند از دائرة المعارف فرید وجدى و کتاب «التنویم المغناطیسى» نیز مى تواند استفاده کنند.
4ـ دکتر فیپ کارت ـ متخصص بى هوشى بیمارستان سارک انگلستان ـ در مجله بهداشت عمومى انگلستان، اعلام نمود که: ظرف دو سال گذشته بارها بیمارانى را که تحت عمل جراحى بوده اند، به جاى تزریق داروى بیهوشى، آنها را هیپنوتیزم کرده و با موفقیت عمل آنها به پایان رسیده است. دکتر کارت که ادعا مى کند استاد هیپنوتیسم مى باشد نوشته است: انجام هیپنوتیسم براى بیماران در موقع عمل جراحى، ساده تر و بسیار کم خطرتر از تزریق بیهوشى و یا خوردن قرص مى باشد.
نام برده خاطر ناشن کرده اسن که: در سال گذشته یکى از مأمورین انگلستان را ـ که در جنگ هاى رود زیا مجروح شده بود ـ در حالى که یکى از پاهاى او شکسته و یک تیر زهر دار نیز به سینه او زده بودند، به سرعت با هواپیما به بیمارستان سارک حمل نمودند. وى در حال بیهوشى مورد عمل جراحى قرار گرفت و پس از به هوش آمدن درد شدیدى احساس نمود، به طورى که فریادهاى او بیمارستان را فرا گرفته بود. از طرف پزشک معالج، دستور تزریق هر سه ساعت یک مرفین داده شد، ولى من بلافاصله او را هیپنوتیسم نمودم و او تا مدتى (در حدود 22 ساعت) آرام روى تخت خود دراز کشیده بود. پس از رفع هیپنوتیسم دوباره درد او شروع شد، به طورى که با فریاد التماس مى کرد تا او را مجدداً هیپنوتیز نمایم. (اطلاعات، مورخه 23/6/1343)
5ـ یکى از مزایاى قرآن مجید این است که به مسائل عقلانى ـ که نیازمند به استدلالات عقلى است ـ جنبه تعبدى نمى دهد، بلکه عقل ها را به سوى یک سلسله دلائل روشن عقلانى ـ با عبارات کوتاه و فشرده اى ـ رهبرى مى کند.
مثلا: قرآن مجید در همین مسأله مورد بحث و تشخیص معجزات از خوارق عادت) با عبارت کوتاهى به این دو طریق مذکور این چنین اشاره نموده:
1ـ«...قال موسى ما جئتم به السّحران اللّه سیبطله و انّ اللّه لا یصلح و عمل المفسدین...موسى گفت: این کارهاى (خرق عادتى) که آوردید سحر است خداوند به زودى آن را ابطال مى کند، خداوند کار مفسدان را اصلاح نمى کند!» (یونس/ 81)
همانطور که ملاحظه مى کنید در قسمت اول آیه به خاصیت سحر و ریاضت ـ که محدود و قابل ابطال است ـ اشاره کرده و مى فهماند این کارهاى که از نیروى محدود بشرى مایه مى گیرد به سرعت مغلوب مى شوند و شکست مى خورند و تاب مقاومت در برابر خوارق عادات پیامبران را ـ که از قدرت لایزال و بى پایان الهى سرچشمه گرفته ـ ندارند.
در ذیل آیه اشاره به طریق دوم کرده و مى گوید: «ساحران مردم مفسد و تبه کارى هستند و خدا هرگز عمل آنها را اصلاح نمى کند» و به این ترتیب مى فهماند که کار آنها یک نوغ فساد و تبه کارى است و چهره آن با چهره معجزات انبیا ـ که جنبه اصلاحى دارد ـ بسیار فرق دارد.» در آیه زیر نیز اشاره به همین موضوع شده است:
«قال موسى أتقولون یلحقّ لمّا جائکم أسحر هذا و لایفلح و السّاحرون» در اینجا نیز مى گوید: «ساحران مردم رستگارى نیستند.» (یونس/77)
