از این گذشته کنترلى را که اسلام روى نحوه مصرف دارد خود وسیله اى براى کنترل افزایش ثروت است، زیرا افزایش نامحدود ثروت براى کسى خوب است که خود را از هر نظر آزاد ببیند و در مصرف آن هیچ قید و شرطى نباشد، نه در محیطى که مقرّرات اسلامى حکومت مى کند و جلو اسرافکارى را در ساختن خانه، انتخاب نوع ماشین، و طرز تغذیه و حتى پوشیدن لباس مى گیرد! اصولا اگر کنترل صحیح اسلامى روى مصرف با توجّه به دو اصل ممنوعیت اسراف و تبذیر صورت گیرد، صاحبان ثروت چاره اى جز این ندارند که درآمد اضافى را همیشه صرف توسعه فعالیت اقتصادى خود کنند یعنى بالاجبار به کارى کشیده مى شوند که نتیجه آن مستقیماً در اختیار جامعه و مردم قرار مى گیرد و تنها زحمت حفظ و مدیریتش بر دوش صاحبان آنها است.