ویژگى مهم دیگرى که مى توان به آسانى استعمار را با آن در هر لباسى شناخت، دعوت به تفرقه و پراکندگى، و تضاد، و اختلاف طبقاتى، و هر چیز که سرچشمه شکاف و جدائى گردد.
و آنجا که سخن از وحدت و نزدیکى و کم کردن فاصله ها، و برادرى و صمیمیت است استعمار به شدت از آن متنفر است و حتى از آن بر خود مى لرزد.
فکر مى کنم با این نشانه هاى سه گانه قطع نظر از نشانه هاى دیگر به سهولت و راحتى مى توان این شیطان هزار چهره را در تمام قیافه هایش بشناسیم و درست انگشت روى دستیاران و کارگردانهایش بگذاریم.
مى توانیم بدانیم رهبرى که در سخنانش مرتباً روى «قیام به تفکر» تکیه مى کند و دائماً براى نفى وابستگیها مى کوشد، و همیشه مردم را به وحدت کلمه دعوت مى کند یک رهبر ضد استعمارى است.
امّا آنها که فرهنگ ما را به ابتذال کشیدند و از محتوا خالى کردند، مراکز بزرگ دانش ما را تبدیل به میدان مسابقه اى براى «اخذ مدرک» آنهم مدرکى که فقط نشانه انباشتن یک مشت فورمول در مغز بود، کردند، هر گونه فعالیت سیاسى و اجتماعى سازنده را براى دانشگاهیان با استفاده از حضور دائمى گاردهاى مسلحشان تحریم کردند، آنها که هر روز قرار داد تازه اى که ما را به غارتگران جهانى وابسته تر مى ساخت منعقد مى ساختند. زنجیرهاى وابستگى را سال به سال محکمتر مى نمودند.
بانها که دانشگاه را از مسجد و مسجد را از دانشگاه، جوانهارا از بزرگسالان و گروهها را از یکدیگر جدا ساخته بودند، و هر اجتماعى را که روزنه اى بسوى وحدت بود با قدرت اهریمنى شان از هم مى پاشیدند ... اینها عوامل و پادوهاى اسعمار بودند.
و چه خوب شد که از شرشان راحت شدیم!
ولى بهوش باشید این اژدهاى زخمى، نمرده، پیوسته رنگ عوض مى کند بهوش باشید و نشانه هاى بالا را در دست بگیرید و هر کس و هر حادثه را با آن وارسى کنید مبادا از در دیگر و با قیافه دیگر وارد شود.
