طرحى که کمونیسم براى جامعه انسانى ریخته، شبیه قصه هاى کودکان است که قهرمانان آن سوار بر ابرها مى شوند و در یک لحظه از شرق عالم به غرب مى تازند و با یک اشاره، کویر سوزانى را به باغ تبدیل مى کنند!
قبلا لازم است مجدداً نگاه کنجکاوانه، امّا کوتاه و گذرا، به اصول «کمونیسم» بیندازیم و تفاوتهاى آن را با «سوسیالیسم» در نظر بگیریم و به کمک این آگاهى، پروانه ورود به بهشت خیالى پیدا کرده، ساعتى به گشت و سیاحت بپردازیم.
«کمونیسم» بعنوان یک سیستم اقتصادى داراى مشخصات زیر است.
1ـ محوم مالکیّت فردى بطور کامل، هم در زمینه «تولید» و هم «مصرف» از ویژگیهاى کمونیسم محسوب مى شود کمونیسم طرفدار الغاى مالکیّت فردى در تمام زمینه هاست، نه تنها منابع تولید (اعم از زمین آب، معادن، کارخانه ها، کارگاهها، وسائل کشاورزى و سایر وسائل تولید) را از هر قبیل در ملکیت عموم مى داند، بلکه معتقد است، انه ها، وسائل زندگى، محصولات کشاورزى و دامى و صنعتى نیز در ملک عموم مى باشد.
و از همین جا یکى از تفاوتهاى چشمگیرش با «سوسیالیسم» روشن مى شود، چرا که سوسیالیسم مالکیّت فردى را فقط در «ابراز تولید» و «منابع تولید» نفى مى کند، ولى در زمینه مصرف، و فرآورده هاى صنعتى و کشاورزى مالکیّت فردى را بر اساس میزان «کار» محترم مى شمرد.
ولى کمونیسم در هیچ یک از این دو مورد احترامى براى مالکیّت فردى قائل نیست و همه جا مالکیّت را از آن «جامعه»، یا به تعبیر دیگر از آن دولت مى داند.
