درویش: خوب حالا بفرمایید چرا ابلیس به آدم سجده نکرد؟
آقاى فاضل: این هم روشن است، قرآن مى فرماید: «(اَبَى وَاسْتَکْبَرَ وَکَانَ مِنَ الْکَافِرِینَ); تکبّر ورزید و سجده نکرد و از کافران شد».(1)
ادیب زاده: ولى برخى سران صوفیّه حرف تازه و شنیدنى گفته اند. درویش در حالى که گردن را کج گرفته، با یک چشم نیم بسته نگاه مى کرد، صورت را به ادیب زاده برگرداند و گفت: دیگر چه حرف شنیدنى؟
ادیب زاده: چیزى نیست، مى گویند:(2) عبدالرزّاق کاشى از دانشمندان تصوّف در شرح فصوص (فص نوحى) گفته: «سجده نکردن ابلیس بر آدم، خود عین خضوع و تواضع و سجده براى خدا بود نه تکبّر»، چنانکه قرآن فرموده و نیز احمد غزالى که از سلسله جنبانان تصوّف و از مشایخ شاه نعمت اللّه ولى(3) است، شیطان را «سیّد الموحّدین» نامیده و یک روز بالاى منبر به مردم گفته: «کسى که از شیطان درس توحید نیاموزد زندیق و کافر است». و همو گوید: «شیطان از موسى بن عمران(علیه السلام) برتر بوده است».(4)
ادیب زاده: وقتى احمد غزالى به این عقیده کذایى، رهبر طریقت و حقیقت شناخته شود، الحق شیطان هم باید سیّدالموحّدین باشد.

 (1). سوره بقره، آیه 34 .
(2). خوئى، شرح نهج البلاغه، ج 6، ص 225.
(3). طرائق و ریاض السیاحة و دیوان شاه نعمت اللّه.
(4). خوئى، شرح نهج البلاغه، ج 6، ص 225.