1. این کتاب نظر به فرقه خاصّى از صوفیّه مانند نعمت اللّهى، ذهبى، گنابادى، خاکسارى ندارد، زیرا فرق نامبرده در عین آنکه با هم جهات مشترکى دارند، برخى داراى خصوصیّاتى اند که در سایر فرقه ها نیست. بنابراین بحث هاى ما در مورد جنبه هاى خاص این فرقه ها نیست، بلکه بحث در مطالبى است که به اصطلاح «اصول مشترک تصوّف» به شمار مى آید; گرچه گاه روى جنبه هاى خاص نیز بحث شده است، نوع مباحث جنبه عمومى دارد.
توجّه به این نکته نیز لازم است که در این کتاب تمام مباحث تصوّف و جهات هریک عنوان نشده، زیرا در آن صورت «مثنوى هفتاد من کاغذ مى شود»، بلکه در حقیقت این بحث ها فشرده اى از اصول تصوّف است.
2. مطالبى که از صوفیان نقل شده از مدارک معتبر آنها که در پانوشت ذکر کردیم اخذ شده و چون برخى مدارک به لغت عربى یا به فارسى قدیم بود و برخى خالى از تفصیل و پیچیدگى نبود کوشیدیم تا با حفظ خصوصیّات اصل، همان مطالب به صورت انشاءِ معمول روز درآید و در عین رعایت جنبه هاى علمى سعى کردیم چنان کتاب تنظیم شود که براى عموم قابل استفاده باشد. ضمناً براى اینکه خسته کننده نباشد، آن را به صورت «داستان» درآوردیم و چون نگارنده «داستان نویس» نیست امید است اگر نواقصى در کار باشد اهل فن بر ما خرده نگیرند.
3. چون مطالب این کتاب به هم پیوسته است، براى کسب اطّلاع جامع از موضوع مورد بحث لازم است همه مباحث به ترتیب بررسى شود.
از پروردگار دانا و توانا توفیقات همگان و بیدارى گمشدگان و اتّحاد و به هم پیوستگى عموم مسلمین جهان را آرزو مى کنم.
اکنون رشته سخن را به دست قهرمانان داستان مى سپاریم.
محمّدتقى رنجبر اصفهانى (رهبر)
اردیبهشت 1340