1ـ امام ابو ابراهیم (موسى بن جعفر)(علیه السلام) در پاسخ سؤال اسحاق بن عمّار در مورد مقدار تعزیر مى فرماید:

«بَضْعَةُ عَشَرَ سَوْطاً، ما بَیْنَ الْعَشَرَةِ اِلىَ الْعِشْرینَ(1);

مقدار آن ده شلاّق و خرده اى است; بین ده ضربه تا بیست تازیانه....»

این حدیث ظاهراً مورد استناد ابن حمزه قرار گرفته، و هیچ یک از فقها به آن عمل نکرده اند.

2ـ مرحوم صدوق در روایت مرسله اى از پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) چنین نقل مى کند:

«لا یَحِلُّ لِوال یُؤْمِنُ بِاللّهِ وَ الْیَوْمِ الاْخَرِ اَنْ یَجْلِدَ اَکْثَرَ مِنْ عَشَرَةِ اَسْواط اِلاّ فى حَدٍّ. وَ اُذِنَ فِى اَدَبِ الْمَمْلُوکِ مِنْ ثَلاث اِلى خَمْسَة(2);

براى حاکمى که به خداوند و روز قیامت ایمان دارد جایز نیست که بیش از ده تازیانه بر کسى بزند، مگر در حدود شرعى، و جهت تأدیب بردگان اجازه داده شده که از سه ضربه تا پنج تازیانه نواخته شود.»

یادآورى: روایات مرسله صدوق(رحمه الله)بر دو دسته است:

اول: احادیثى که به صورت قطعى به حضرات معصومین(علیهم السلام)نسبت مى دهد، مانند حدیث مذکور که فرموده است: قال رسول الله(صلى الله علیه وآله).

دوم: روایاتى که به صورت قطعى به آن بزرگواران نسبت نمى دهد، مثل این که مى گوید: «در روایتى از امام صادق...».

بدون شک قسم اوّل اعتبار بیشترى دارد.

3ـ ابو برده انصارى نظر پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله)را در مورد مقدار تعزیر چنین نقل مى کند:

«لا یُجْلَدُ اَحَدٌ فَوْقَ عَشَرَةِ اَسْواط اِلاّ فى حَدّ مِنْ حُدُودِ اللّهِ(3);

هیچ کس نباید بیش از ده تازیانه بخورد، مگر در حدود شرعیّه.»

نتیجه این که، روایات مذکور تمام تعزیرات را مقیّد به عدد خاصّى مى کند.

 1. وسائل الشیعه، جلد 18، ابواب بقیّة الحدود، باب 10، حدیث 1.

2. وسائل الشیعه، جلد 18، ابواب بقیّة الحدود، باب 10، حدیث 2.

3. السنن الکبرى، جلد 8، صفحه 8 و 327; سنن ابى داود، جلد 4، صفحه 167، 2حدیث 4491; التاج، جلد 3، صفحه 32; و الجامع الصحیح، جلد 4، صفحه 63، حدیث 1463.