1ـ مرحوم شیخ طوسى(1)، که از استوانه هاى فقهاى شیعه به شمار مى رود، مى فرماید:

«و کل من اتى معصیة لایجب بها الحد فانه یعزر، مثل ان سرق نصاباً من غیر حرز، او اقل من نصاب من حرز، او وطىء اجنبیة فیما دون الفرج، او قبّلها، او شتم انساناً، او ضربه، فان الامام یعزره... و یکون التعزیر بما دون الحد(2);

هر کس مرتکب گناهى شود که حدّ شرعى ندارد تعزیر مى گردد; مثل این که سارقى مالى را که به حدّ نصاب مى رسد از خارج حرز سرقت کند. یا مال کمتر از نصاب را از داخل حرز بدزدد. یا مرد و زن بیگانه اى برهنه در رختخوابى بخوابند هر چند آمیزش نکنند. یا او را ببوسد. یا کسى انسانى را فحش دهد. در تمام این موارد حاکم شرع مجرم را تعزیر مى کند... البتّه تعزیر کمتر از حدّ شرعى است.»

1. شیخ ابوجعفر محمدبن الحسن بن على الطوسى، در ماه مبارک رمضان سال 385 هـ.ق در طوس خراسان به دنیا آمد، و در سن 33 سالگى به بغداد کوچ کرد، و در آنجا درخشید. کتابهاى فراوانى در علوم مختلف به رشته تحریر در آورد، که «المبسوط» از مهمترین آنهاست. این فقیه بزرگ پس از عمرى خدمت به مکتب اهل البیت(علیهم السلام)در سال 460 هـ.ق رحلت کرد.

2. المبسوط فى فقه الامامیّة، جلد 8، صفحه 69.