6ـ تعزیر از دیدگاه ابن فارس(1) چنین تفسیر شده است:
«عزر: العین و الزاء و الراء کلمتان; احداهما التعظیم و النصر، و الکلمة الاخرى جنس من الضرب. فالاولى النصر و التوقیر، کقوله تعالى: «و تُعَزِّرُوهُ وَ تُوَقِّرُوهُ...» و الاصل الاخر التعزیر، و هو الضرب دون الحد(2).»
نظر ایشان با کمى تفاوت، شبیه نظر جوهرى مى باشد، هر چند وى توضیح بیشترى داده است.