«مَحِیض» مصدر میمى و به معناى عادت ماهیانه است، در «معجم مقاییس اللغه»، آمده که این واژه، در اصل به معناى خارج شدن آب قرمز از درختى است به نام «سَمُرَه»، (سپس به عادت ماهیانه زنان اطلاق شده است). ولى در تفسیر «فخر رازى» آمده که: «حَیض» در اصل، به معناى سیل است، و لذا هنگامى که سیل جریان پیدا کند، گفته مى شود: حاضَ السَّیْلُ، و حوض را نیز بدین جهت حوض مى گویند که آب به سوى آن جریان پیدا مى کند.
اما از گفته «راغب» در «مفردات» عکس این استفاده مى شود; زیرا ایشان معتقد است: این واژه در اصل، به معناى همان خون عادت است (سپس به معانى دیگر اطلاق شده).