فتنه در آیات قرآن دو معنا دارد:
1ـ در برخى از آیات منظور از فتنه شکنجه است; مشرکان مکّه مسلمانانى همچون عمّار یاسر را شکنجه مى کردند. پدر و مادر عمّار را آن قدر شکنجه نمودند که به شهادت آن بزرگواران منتهى شد. طبق این تفسیر، اگر مسلمانان در ماههاى حرام دست از جنگ بکشند، در حالى که مشرکان به شکنجه مسلمانان ادامه مى دهند کار صحیحى نیست.
2ـ ناامنى معناى دیگر فتنه در آیات قرآن مجید است; ناامنى از جنگ تمام عیار بدتر است، زیرا جنگ حساب و کتاب دارد، امّا ناامنى حساب و کتابى ندارد. تروریستها اتومبیلى را پر از موادّ مخدّر نموده آن را در بازار مسلمانان منفجر مى کنند، که در نتیجه بچه و بزرگ، زن و مرد، شیعه و سنّى بیمار و سالم، همگى کشته مى شوند.