1ـ پیامبر اسلام(صلى الله علیه وآله) طبق آنچه در آیه 31 سوره هود آمده علم غیب را از خود نفى مى کند. توجّه کنید:

«(وَلاَ أَقُولُ لَکُمْ عِندِى خَزَائِنُ اللهِ وَلاَ أَعْلَمُ الْغَیْبَ وَلاَ أَقُولُ إِنِّى مَلَکٌ وَلاَ أَقُولُ لِلَّذِینَ تَزْدَرِى أَعْیُنُکُمْ لَنْ یُؤْتِیَهُمُ اللهُ خَیْراً اللهُ أَعْلَمُ بِمَا فِى أَنفُسِهِمْ إِنِّى إِذاً لَّمِنَ الظَّالِمِینَ); من هرگز به شما نمى گویم خزائن الهى نزد من است; و غیب هم نمى دانم; (جز آنچه خدا به من بیاموزد) و نمى گویم من فرشته ام; و (نیز) نمى گویم کسانى که در نظر شما خوار مى آیند، خداوند خیرى به آنها نخواهد داد; خدا از آنچه در دل هاست آگاه تر است. (اگر آنها را از خود برانم) در این صورت از ستمکاران خواهم بود».

طبق این آیه شریفه پیامبر اسلام علم غیب را از خود نفى کرده است.

 

2ـ در آیه شریفه 179 سوره آل عمران علم غیب از همه نفى شده است; توجّه فرمایید:

«(وَمَا کَانَ اللهُ لِیُطْلِعَکُمْ عَلَى الْغَیْبِ); و ممکن نبود که خداوند شما را از اسرار غیب، آگاه کند (تا مؤمنان و منافقان را از این راه بشناسید».

نتیجه این که دو آیه فوق و آیات مشابه دیگر دلالت دارد که علم غیب در انحصار خداست، و هیچ کس دیگر از آن بهره اى ندارد.

null