خداوند متعال در آیات اوّلیّه سوره بقره مى فرماید:
«(الم * ذَلِکَ الْکِتَابُ لاَ رَیْبَ فِیهِ هُدىً لِلْمُتَّقِینَ); الم، آن کتاب باعظمتى است که هیچ گونه شکى در آن نیست، و مایه هدایت پرهیزکاران است».
مضمون و محتوا و فصاحت و بلاغت قرآن مجید در حدّى است که هیچ شک و شبهه اى در انتساب آن به خداوند وجود ندارد. آرى قرآن مجید خود دلیل بر حقانیّت خویشتن است: «آفتاب آمد دلیل آفتاب».
«(الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلاَةَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنفِقُونَ); (همان) کسانى هستندکه به غیب (حقایقى که ازحسّ پوشیده وپنهان است) ایمان مى آورند، و نماز را بپا مى دارند، و از تمام نعمتهایى که به آنان روزى داده ایم انفاق مى کنند».
طبق این آیه شریفه تقوا (یى که معیار ارزش انسان،(1) زاد و توشه آخرت(2)، و کلید ورود به بهشت است (3) این تقوا) سه علامت و ویژگى دارد. و انسان در صورتى متقى و پرهیزگار نامیده مى شود که داراى این سه نشانه باشد:
1ـ نشانه اعتقادى، و آن ایمان به غیب است ; ایمان به خداوند و قیامت که با چشم سر قابل رؤیت نیست.
2ـ نشانه عبادى، و آن انجام عبادات و ارتباط با خداوند است.
3ـ نشانه مردمى، و آن انفاق فى سبیل اللّه و کمک به نیازمندان از آنچه خداوند به وى داده است; اعمّ از مال و ثروت، مقام، آبرو، اعتبار، علم و دانش، عفو و بخشش، و خلاصه هر آن چه خداوند روزیش کرده است.
از آیات چهارگانه اى که گذشت، و شرح و تفسیر مختصرى که براى آن بیان کردیم، اهمیّت و جایگاه انفاق در اسلام روشن شد. اکنون به بررسى شرایط انفاق مى پردازیم. توجّه فرمایید:
1. همان گونه که در آیه شریفه 13 سوره حجرات آمده است; توجّه کنید: «(إِنَّ أَکْرَمَکُمْ عِنْدَ اللهِ أَتْقَاکُمْ); گرامى ترین شما نزد خداوند باتقواترین شماست».
2. این مطلب در آیه شریفه 197 سوره بقره آمده است; توجّه فرمایید: «(وَتَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَیْرَ الزَّادِ التَّقْوَى) ; و زاد و توشه تهیّه کنید، و بهترین زاد و توشه، پرهیزکارى است».
3. به این اثر تقوا در آیه شریفه 63 سوره مریم اشاره شده است. توجّه فرمایید: «(تِلْکَ الْجَنَّةُ الَّتِى نُورِثُ مِنْ عِبَادِنَا مَنْ کَانَ تَقِیّاً); این همان بهشتى است که به بندگان ما که پرهیزکار باشند، به ارث مى دهیم».
