قرآن کریم در این آیات به ما درس نظم و انضباط مى دهد، زیرا نه تنها ماه و خورشید، بلکه تمام عالم هستى بر محور نظم مى چرخد. میلیونها سال کره زمین، خورشید، کره ماه و سایر کرات منظومه شمسى هر کدام در مسیر و جاى خویش با نظم خیره کننده اى در حرکتند و یک لحظه از مسیر خود منحرف نشده اند. اگر نظم نبود این حرکت هاى مستمر باقى نمى ماند. آرى نظم، عالم هستى را برپا داشته است. از عالَم بزرگ، به عالَم کوچک ـ یعنى جهان درون وجود خودمان ـ مى رویم. و هنگامى که سیستم بدن خویش را مطالعه مى کنیم نظم را بر تمام وجود خویش حاکم مى بینیم.
به عنوان نمونه خون ما مرکب از بیست و اندى ماده است که هر کدام مقدار خاص و معیّنى دارند که اگر از آن مقدار کمتر یا بیشتر شود انسان به انواع بیماریها مبتلا مى شود. آن قدر ترکیب موادّ تشکیل دهنده خون بدن انسان دقیق و منظّم است که با تجزیه و تحلیل و آزمایش خون مى توان ریشه ناهنجاریهاى بدن انسان و آلام و دردهاى وى را تشخیص داد!
اشک چشم انسان هم وضعیّتى شبیه خون دارد، و همان نظم و ترتیب، بر موادّ مختلف تشکیل دهنده آن حاکم است.
عالَم گیاهان، عالَم حیوانات، و حتّى درون اتم ها، همه و همه تابع نظمند. و لذا برهان نظم، از مهمترین دلایل توحید و خداشناسى است، ما هر چند خداوند را نمى بینیم، امّا آثا نظم حاکى از قدرت و دانایى و حکمت او، همگى دلالت بر وجود او دارد.
شاعر مى گوید:
بر هر چه نظر کردم سیماى تو مى بینم *** سرهاى سرافرازان در پاى تو مى بینم
و در شعر دیگر مى خوانیم:
هر گیاهى که از زمین روید *** وحده لا شریک له گوید
