هرگز جنگ را شما آغاز نکنید تا آنها پیشدستى کنند!
چرا که بحمداللّه شما براى حقّانیّت خود دلیل و حجّت دارید، و وا گذاشتن شروع جنگ به آنها دلیل دیگرى است به سود شما و به زیان آنها (و نشانه دیگرى است از حقّانیّت شما)!
هر گاه به فرمان خدا، دشمن را شکست دادید، فراریان را نکشید!
و از کار افتادگان را ضربه نزنید!
مجروحان جنگى را به قتل نرسانید!
زنان دشمن را با اذیّت و آزار به هیجان نیاورید، هر چند به شما و نوامیس شما دشنام دهند، و به بزرگان شما بدگوئى کنند! چرا که تحمّل آنها کم است.
حتّى در عصر پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) به ما دستور داده شده بود که دست از آزار زنان مشرکان برداریم.
بلکه در عصر جاهلیّت، اگر مردى به روى زنى دست بلند مى کرد و سنگ یا چوبى به او مى زد، همین باعث ننگ همیشگى او و فرزندانش مى شد!(1)
* * *