قرآن مجید براى آن که مفهوم «بى نهایت» براى ذهنمان روشن شود و معنى علم بى پایان خداوند به اندیشه ما نزدیک شود، شاهکار جالبى به خرج داده است. قرآن مجید در این مورد از عدد زنده و جاندار استفاده مى کند. مگر اعداد هم زنده و مرده دارد؟ بله. اعدادى که در ریاضیات استفاده نمى شوند از تکثیر «صفر» در سمت راست اعداد صحیح به دست مى آیند. این اعداد به خاطر خصلت صفر یعنى تهى بودن، اعدادى «مرده» هستند که هرگز نشانگر واقعیتى نیستند.
عدد زنده آن است که فکر ما را همراه خود تا آنجا که پیش مى رود، ببرد. عدد زنده واقعیت خود را نشان مى دهد و روح و عظمت و زبان دارد. قرآن نمى گوید علم خداوند به اندازه عددى است که صد کیلومتر در سمت راست آن است. قرآن مى گوید:
«و لوان ما فى الارض من شجرة اقلام و البحر یمده من بعده سبعة ابحر ما نفدت کلمات الله; اگر تمام درختان روى زمین قلم شوند و هفت دریا (براى نوشتن کلمات خدا) و مرکب گردد هرگز کلمات او (معلومات و مخلوقات او) تمام نمى شوند.»
این آیه به ما مى گوید: با وجود چنین فرضى، قلمها خواهد شکست و مرکبها تا آخرین قطره تمام مى شوند اما هنوز شرح علم و دانش بى پایان او باقى است.
البته این عدد گر چه بسیار، بسیار عظیم است باز یک عدد متناهى است و لذا مى گوید: ما نفدت کلمات الله. دریاها تمام مى شود اما کلمات او تمام نمى شود. تنها یک عدد زنده و جاندار است که فکر انسان را با خود مى کشد و به سوى بى نهایت هدایت مى کند. این عددى است که هر کس چه ریاضى دان و چه یک فرد بیسواد مى تواند عظمت آن را درک کند و به ابهت و ارزش آن آشنا شود.
آرى، علم خداوند از این عدد هم بالاتر است. علمى است نامحدود و بى نهایت که از هر حد و مرزى فراتر است. قلمرو آن بر سراسر جهان هستى گسترده و گذشته و آینده، تاریخ عالم آفرینش را در برمى گیرد.
