یک دلیل همان مشاهدات از عالم مورد تجربه ماست که عالم تکوین و خلق است. دلیل عقلى را مى توان بر پایه مباحثى که تاکنون داشتیم به شرح زیر بیان کنیم:

خداوند یک هستى بى پایان است. چنین وجودى به طور مسلم بر هر چیزى تواناست. اما اگر خلاف این فرض را درنظر بگیریم یعنى خداوند بر انجام کارى ناتوان بدانیم، مانع از انجام آن کار به سه وجه خواهد بود:

الف- قدرت فاعل محدود است و نمى تواند از عهده انجام آن کار برآید. وسایل براى انجام آن کار محدود است و براى تمام کردن کار مناسب نیستند. موانعى در موضوع کار وجود دارد که باعث مى شود فاعل حتى با وسایل مناسب نتواند از عهده انجام آن برآید. تعداد افراد لازم براى انجام چنین کارى کم است و با این تعداد افراد نمى توان به نتیجه اى رسید. تعداد افراد کافى است اما وسایل لازم کشاورزى کم است یا اصلا وسایلى که هست به درد چنین کارى نمى خورند. زمینى که باید روى آن کار کرد به قدرى سنگلاخ است یا به طور کلى چنان خاک نامرغوبى دارد که نمى توان در آن باغ یا
مزرعه اى به وجود آورد.

ب-

ج-

براى مثال عده اى مى خواهند قطعه زمینى را آباد کرده و مزرعه یا باغ سرسبز و خرمى را در آن ایجاد کنند اما نمى توانند. این عدمِ توانایى در انجام چنین کارى به سه دلیل فوق باز مى گردد که مى توان به این صورت بیان کرد:

الف-

ب-

ج-

هر سه مشکل در صورتى مانع انجام کار مى شوند که قدرت انجام دهنده، محدود بوده و برخورد با این موانع، آن را از انجام فعل باز مى دارد. اما یک قدرت نامحدود نه ضعفى دارد و نه احتیاج به لوازمى و بالاخره هیچ چیزى نیز برایش سخت و مشکل نیست. بنابراین قدرت نامحدود از هر سه وجه مانعى در انجام فعل خود نخواهد داشت.