سأله 2260ـ خوردن اشیاء خبیث و پلید که طبع انسان از آن تنفّر دارد (مانند فضله حیوانات و آب بینى و امثال آن) حرام است هرچند پاک باشد.
مسأله 2261ـ خوردن خاک و گِل حرام است، ولى خوردن کمى از تربت پاک حضرت سیّدالشّهداء امام حسین(علیه السلام) (کمتر از یک نخود) به قصد شفاء اشکال ندارد و همچنین گل داغستان و گل ارمنى که براى معالجه مى خورند در صورتى که علاج منحصر به آن باشد جایز است.
مسأله 2262ـ خوردن یا نوشیدن چیزى که براى انسان ضرر مهمّى دارد حرام است، کشیدن سیگار و سایر انواع دخانیّات مخصوصاً مواد مخدّر مطلقاً حرام است؛ خواه به صورت تزریق یا دود کردن یا خوردن و یا به هر طریق دیگرى بوده باشد. همچنین تولید، خرید و فروش و هرگونه کمک به انتشار آن حرام است. و بر افراد معتاد به سیگار یا مواد مخدّر واجب است شرعاً برای ترک اعتیاد تلاش کنند.
مسأله 2263ـ اگر با گاو و گوسفند و شتر نزدیکى کنند، علاوه بر این که گوشت آنها حرام است، بول و مدفوع آنها نیز بنابر احتیاط واجب نجس مى باشد و آشامیدن شیر آنها نیز حرام است و باید آن حیوان را ذبح کنند و لاشه آن را بسوزانند و کسى که با آن نزدیکى کرده باید پول آن را به صاحبش بدهد.
مسأله 2264ـ آشامیدن شراب حرام و از گناهان کبیره است، بلکه در بعضى از اخبار
بزرگترین گناه شمرده شده است و اگر کسى آن را حلال بداند در صورتى که متوجّه باشد که لازمه حلال دانستن آن تکذیب خدا و پیغمبر(صلى الله علیه وآله) مى باشد کافر است. از حضرت امام جعفر صادق(علیه السلام) روایت شده است که فرمود: «شراب ریشه بدیها و منشأ گناهان است و کسى که شراب مى خورد عقل خود را از دست مى دهد و در آن موقع خدا را نمى شناسد و از هیچ گناهى باک ندارد، احترام هیچ کس را نگه نمى دارد و حقّ خویشان نزدیک را رعایت نمى کند و از زشتیهاى آشکار رو نمى گرداند، روح ایمان و خداشناسى از او بیرون مى رود، و روح خبیثى که از رحمت خدا دور است در او مى ماند، خدا و فرشتگان و پیغمبران و مؤمنین او را لعنت مى کنند و تا چهل روز نماز او قبول نمى شود و روز قیامت روى او سیاه است!»
مسأله 2265ـ منظور از شراب هر مایع مست کننده اى است و آبجو نیز جزء مشروبات الکلى است، حتّى نوشیدن یک قطره شراب و کمتر از آن نیز حرام است.
مسأله 2266ـ سفره اى که بر سر آن شراب مى خورند اگر انسان یکى از آنان حساب شود نشستن کنار آن و خوردن از آن سفره حرام است هرچند غذاى حلال باشد.
مسأله 2267ـ هرگاه جان مسلمانى به خاطر گرسنگى یا تشنگى در خطر باشد بر همه واجب است به او آب و غذا داده و از مرگ نجاتش بخشند.
