مسأله 78ـ استبراء عمل مستحبّى است که مردها بعد از بیرون آمدن بول انجام مى دهند، به این ترتیب که چند مرتبه از بیخ آلت تا بالا دست مى کشند و قسمت بالا را چند مرتبه فشار مى دهند، تا باقیمانده قطرات بول خارج شود، امّا استبراء از منى آن است که بعد از خروج منى بول کنند تا ذرّات باقى مانده خارج شود.

مسأله 79ـ رطوبتهایى که از انسان خارج مى شود غیر از بول و منى بر چند قسم است: اوّل آبى که گاه بعد از بول بیرون مى آید و کمى سفید و چسبنده است و به آن «وَدْى» مى گویند، دوم آبى که هنگام ملاعبه و بازى کردن با همسر بیرون مى آید و به آن «مَذْى» مى گویند، سوم آبى که گاه بعد از منى بیرون مى آید و به آن «وَذْى» گویند، همه این آبها در صورتى که مجرا آلوده به بول و منى نباشد، پاک است و وضو و غسل را هم باطل نمى کند.

مسأله 80ـ فایده استبراء از بول این است که، مجرا را از بول پاک مى کند، یعنى اگر آب مشکوکى بعد از آن خارج شود پاک است و وضو را هم باطل نمى کند، امّا اگر استبراء نکرده باید وضو را اعاده کند و محل را بشوید.

مسأله 81ـ فایده استبراء از منى این است که اگر رطوبت مشکوکى از او خارج شود و نداند منى است یا یکى از آبهاى پاک، غسل ندارد و اگر استبراء نکند و احتمال دهد ذرّات منى در مجرى باقى بوده و همراه بول یا رطوبت دیگرى خارج شده، باید دوباره غسل کند.

مسأله 82ـ هرگاه شک کند استبراء کرده یا نه، باید از رطوبتهاى مشکوک اجتناب کند، امّا اگر استبراء کرده ولى نمى داند درست بوده یا نه، اعتنا به شک نمى کند.

مسأله 83ـ براى زن استبراء نیست و هرگاه رطوبت مشکوکى از او خارج شود، پاک است وضو وغسل هم ندارد.