مسأله 2070ـ در ازدواج موقّت باید مقدار وقت و مقدار مهر تعیین شده باشد و بدون آن باطل است.
مسأله 2071ـ ازدواج موقّت هر چند براى لذّت بردن هم نباشد بلکه به قصد محرم شدن نزدیکان آن دختر باشد جائز است مشروط بر این که دخترى را که به ازدواج موقّت در مى آورند در حدّى باشد که قابل لذّت جنسى باشد، مثلاً اگر کوچک است باید وقت را به اندازه اى زیاد کنند که دوران آمادگى دختر را شامل شود، هرچند بعد از عقد مدّت را ببخشند.
مسأله 2072ـ احتیاط واجب آن است که شوهر بیش از چهار ماه نزدیکى با همسر خود را در ازدواج موقّت نیز ترک نکند.
مسأله 2073ـ زن مى تواند در ازدواج موقّت شرط کند که شوهر با او نزدیکى نکند و تنها لذّتهاى دیگر ببرد، ولى اگر بعداً به این امر راضى شود مانعى ندارد.
مسأله 2074ـ همسر ازدواج موقّت حقّ خرجى ندارد، هرچند باردار شود و از شوهر ارث نمى برد و شوهر هم از او ارث نمى برد و حقّ واجب همخوابى نیز ندارد.
مسأله 2075ـ همسر موقّت مى تواند بدون اجازه شوهر از خانه بیرون رود یا کارى در خارج خانه براى خود انتخاب کند، مگر این که به خاطر بیرون رفتنش حقّ شوهر از بین برود.
مسأله 2076ـ پدر یا جدّ پدرى مى تواند براى محرم شدن با زنى او را به عقد موقّت پسر نابالغ خود درآورد (به شرط این که مدّت عقد به اندازه اى باشد که پسر به حدّ بهره گیرى جنسى برسد) و نیز مى تواند دختر نابالغى را براى محرم شدن بستگان به عقد کسى درآورد (به همان شرط که در مورد پسر گفته شد) و در هر دو صورت بنابر احتیاط واجب باید عقد فایده اى براى آن دو داشته باشد و خالى از مفسده باشد.
مسأله 2077ـ مرد مى تواند مدّت ازدواج موقّت را ببخشد و به آن پایان دهد، و در این صورت باید تمام مهر را بدهد؛ خواه دخول شده باشد یا نه.
مسأله 2078ـ مرد مى تواند زنى را که صیغه اوست به عقد دائمى درآورد، ولى باید نخست باقیمانده مدّت را ببخشد، سپس او را عقد کند.
مسأله 2079ـ ازدواج موقّت بعد از تمام شدن مدّت آن، عدّه دارد، به شرحى که در کتاب طلاق خواهدآمد و فرزندانى که از آن متولد مى شوند تمام حقوق فرزندى را دارند و از پدر و مادر و بستگان خود ارث مى برند هرچند آن زن و شوهر از هم ارث نمى برند.
