مسأله 2108ـ هرگاه زنى کودکى را با شرایطى که در مسائل آینده گفته مى شود شیر دهد، آن زن به حکم مادر اوست و آن مرد که شیر مربوط به اوست به حکم پدر او، پدر آن مرد به حکم جد و مادرش به حکم جدّه و برادرش عمو و خواهرش عمّه و فرزندانش برادر و خواهر او محسوب مى شوند، همچنین پدر آن زن به حکم جدّ مادرى و مادرش جدّه مادرى و برادرش دایى و خواهرش خاله، همچنین دخترى را که زن شیر داده بر شوهر او حرام است (به شرط این که با آن زن نزدیکى کرده باشد) و نیز انسان نمى تواند با مادر رضاعى زن خود ازدواج کند زیرا به حکم مادر زن اوست.
و به عبارت دیگر هنگامى که بچّه اى را با شرایطى که مى آید شیر دهد آن بچّه به این عدّه محرم مى شود:
1ـ خود آن زن و او را مادر رضاعى مى گویند.
2ـ شوهر آن زن که شیر مربوط به اوست و او را پدر رضاعى گویند.
3ـ پدر و مادر آن زن هر چه بالا روند، اگر چه پدر و مادر رضاعى او باشند.
4ـ بچّه هایى که از آن زن به دنیا آمده اند یا به دنیا مى آیند.
5ـ بچّه هاى اولاد آن زن هر چه پایین روند چه از اولاد او به دنیا آمده، یا اولاد او آنها را شیر داده باشند.
6ـ خواهر و برادر آن زن اگر چه رضاعى باشند.
7ـ عمو و عمّه آن زن اگر چه رضاعى باشند.
8ـ دایى و خاله آن زن اگر چه رضاعى باشند.
9ـ اولاد شوهر آن زن که شیر مربوط به اوست هر چه پایین روند، اگر چه اولاد رضاعى او باشند.
10ـ پدر و مادر شوهر آن زن که شیر مربوط به آن شوهر است هر چه بالا روند.
11ـ خواهر و برادر شوهرى که شیر مربوط به اوست اگر چه خواهر و برادر رضاعى او باشند.
12ـ عمو و عمّه و دائى وخاله شوهرى که شیر مربوط به اوست هر چه بالا روند اگر چه رضاعى باشند، همچنین عدّه دیگرى که در مسائل بعد گفته مى شود به واسطه شیر دادن محرم مى شوند.
