مسأله 1939ـ قرارداد قرض را مى توان با صیغه لفظى انجام داد و نیز با عمل، به این گونه که چیزى را به نیّت قرض به کسى بدهد و او هم به همین نیّت بگیرد، در هر دو صورت صحیح است.
مسأله 1940ـ در قرض باید «مقدار» و «جنس» معیّن باشد و نیز «قرض دهنده» و «گیرنده» هر دو بالغ و عاقل باشند و سفیه و ممنوع از تصرّف در اموال خود نباشند و این کار را از روى اراده و قصد انجام دهند، نه اجبار و اکراه یا شوخى.