مسأله 865ـ نماز را باید به قصد قربت یعنى براى اطاعت فرمان خدا انجام داد و لازم نیست نیّت را به زبان آورد و یا در اوّل نماز از قلب بگذراند، همین اندازه که اگر سؤال کنند چه مى کنى، بتواند جواب دهد که براى خدا نماز مى خوانم کافى است.

مسأله 866ـ در موقع نیّت باید قصد کند که نماز ظهر مى خواند یا عصر یا نمازهاى دیگر و اگر فقط نیّت کند چهار رکعت نماز مى خوانم کافى نیست، بلکه نمازى را که مى خواند باید در نیّت خود معیّن کند و احتیاط واجب آن است که قضا و ادا بودن آن را نیز معیّن نماید.

مسأله 867ـ نیّت باید تا آخر نماز ادامه داشته باشد و اگر طورى غافل شود که نداند چه مى کند نمازش باطل است.

مسأله 868ـ هرکس براى ریا یعنى نشان دادن به مردم نماز یا عبادت دیگرى را انجام دهد علاوه بر این که عبادتش باطل است گناه کبیره نیز انجام داده است و اگر خدا و مردم را هر دو در نظر بگیرد باز عملش باطل و گناه کبیره است.

مسأله 869ـ اگر قسمتى از نماز را به قصد ریا انجام دهد نماز باطل است، خواه قسمت واجب باشد مثل حمد و سوره، یا مستحب مانند قنوت، بنابراحتیاط واجب.

مسأله 870ـ هرگاه اصل نماز را براى خدا مى خواند، ولى به قصد ریا آن را در مسجد یا در اوّل وقت یا با جماعت انجام مى دهد نمازش باطل است، ولى اگر براى ریا نیست بلکه نماز خواندن در اوّل وقت یا در مسجد براى او راحت تر است اشکالى ندارد.