مسأله 41ـ آب باران در حکم آب جارى است و به هر چیز نجسى برسد آن را پاک مى کند، خواه زمین باشد، یا بدن، یا فرش و یا غیر اینها، به شرط این که عین نجاست در آن نباشد و غساله یعنى آبى که با آن شسته شده جدا شود.

مسأله 42ـ بارش چند قطره کافى نیست، بلکه باید به مقدارى ببارد که به آن «باران» گویند.

مسأله 43ـ هرگاه باران روى عین نجسى ببارد و به جاى دیگر ترشح کند، احتیاط واجب اجتناب از آن است.

مسأله 44ـ هرگاه روى زمین یا پشت بام عین نجس باشد و باران روى آن ببارد احتیاط واجب اجتناب است، امّا آن مقدار که روى نجس نباریده پاک است و اگر باهم مخلوط شود و از ناودان جارى گردد آن هم پاک است.

مسأله 45ـ هرگاه آب باران جارى شود و به زیر سقف یا جایى که باران نمى بارد برسد آن را پاک مى کند، به شرط این که باران قطع نشده باشد.

مسأله 46ـ هرگاه آب باران در جایى جمع شود و متّصل به باران باشد، حکم آب باران را دارد و هرچیز نجسى را پاک مى کند هرچند کمتر از کر باشد.

مسأله 47ـ هرگاه فرش پاکى روى زمین نجس باشد و باران بر آن ببارد و از زیر آن جارى شود، آن فرش نجس نمى شود، بلکه زمین هم پاک مى شود.

مسأله 48ـ هرگاه باران بر حوضى که آب آن نجس است ببارد و با آن مخلوط گردد پاک مى شود.