مسأله 1267ـ امام جماعت باید «بالغ» و «عاقل» و «عادل» و «حلال زاده» و «شیعه دوازده امامى» باشد و قرائت را صحیح بخواند و اگر مأموم مرد است امام هم باید مرد باشد، ولى امامت زن براى زن مانعى ندارد و هر انسانى حلال زاده است خواه مسلمان یا غیر مسلمان، مگر این که خلاف آن ثابت شود.
مسأله 1268ـ «عدالت» یک حالت خداترسى باطنى است که انسان را از انجام گناه کبیره و تکرار گناه صغیره باز مى دارد و همین اندازه که با کسى معاشرت داشته باشیم و گناهى از او نبینیم نشانه وجود عدالت است و این را حسن ظاهر که حاکى از ملکه باطن است مى گویند.
مسأله 1269ـ کسى که سابقاً عادل بوده هرگاه شک شود که بر عدالت باقى مانده است یا نه باید گفت عادل است، مگر این که یقین به خلاف پیدا شود.
مسأله 1270ـ کسى که ایستاده نماز مى خواند نمى تواند به کسى که نشسته یا خوابیده نماز مى خواند اقتداکند و کسى که نشسته نماز مى خواند نمى تواند به کسى که خوابیده نماز مى خواند اقتدا کند.
مسأله 1271ـ اگر امام جماعت با تيمّم يا وضوى جبيره اى نماز مى خواند مى توان به او اقتدا کرد، ولى اگر به واسطه عذرى با لباس نجس از روى ناچارى نماز مى خواند بنابر احتياط مستحب نبايد به او اقتدا کرد، و احتیاط واجب آن است که از اقتدا به کسى که نمى تواند از بيرون آمدن بول و غائط خوددارى کند و همچنين زن مستحاضه اجتناب شود و بطور کلّى هر کس نماز خود را به سبب عذرى ناقص مى خواند حق ندارد امام جماعت براى ديگران شود (بنابر احتياط واجب) مگر آنچه در بالا درباره تيمّم يا وضوى جبيره اى گفته شد.
مسأله 1272ـ کسى که بیمارى جذام (خوره) یا برص (پیسى) دارد بنابر احتیاط نمى تواند امام جماعت شود حتّى براى مثل خودش.
