مسأله 2128ـ خوب است زنها هر بچّه اى را شیر ندهند، زیرا ممکن است فراموش کنند به چه کسانى شیر داده اند و بعداً دو نفر محرم با یکدیگر ازدواج کنند، مخصوصاً در این ایّام که با وجود امکان استفاده از شیر خشک و امثال آن، کمتر ضرورتى براى شیر دادن به بچّه هاى دیگر وجود دارد.
مسأله 2129ـ کسانى که به واسطه شیر خوردن با یکدیگر خویشاوند مى شوند مستحبّ است یکدیگر را احترام کنند، ولى حقوق خویشاوندى ندارند و از یکدیگر ارث نمى برند.
مسأله 2130ـ مستحبّ است درصورتیکه ممکن باشدبچّه رادوسال تمام شیر بدهند.
مسأله 2131ـ زن مى تواند بدون اجازه شوهر بچّه ديگرى را شير دهد، به شرط آن که حقّ شوهر از بين نرود.
مسأله 2132ـ هرگاه مردى بخواهد زن برادرش به او محرم شود مى تواند دختر شیرخوارى را با اجازه ولىّ او به عقد موقت خود درآورد و در همان حال زن برادرش آن دختر را شیر کامل دهد و بنابراحتیاط واجب باید مدّت عقد موقّت بقدرى باشد که دختر به حدّ قابلیّت بهره گیرى جنسى برسد و چنین عقدى موافق مصلحت دختر نیز باشد.
مسأله 2133ـ شیر دادنى که علّت محرم شدن است به دو چیز ثابت مى شود:
اوّل: خبر دادن عدّه اى که انسان از گفته آنها یقین پیدا کند.
دوم: شهادت دو مرد عادل یا چهار زن عادل، بلکه احتیاط واجب آن است که به شهادت یک مرد با یک زن هم اکتفا کند، ولى شاهدها باید شرایط شیر دادن را هم بگویند، مثلاً بگویند ما دیده ایم که فلان بچّه پانزده بار از پستان فلان زن شیر کامل با شرایطى که در مسأله 2116 گفته شده خورده است و اگر بدانیم همه آنها شرایط را مى دانند و در آن توافق دارند، شرح دادن آن لازم نیست.
مسأله 2134ـ هرگاه ندانند آیا کودک به مقدارى که سبب محرم شدن است شیر خورده یا نه، محرم بودن ثابت نمى شود باید یقین حاصل شود.
