مسأله 2023ـ ازدواج از مستحبّات است و اگر کسى بترسد که با ترک ازدواج در حرام بیفتد ازدواج بر او واجب است.

مسأله 2024ـ به واسطه عقد ازدواج زن و مرد به هم حلال مى شوند و آن بر دو قسم است: ازدواج دائم که همیشگى است و زنى را که به این عقد در مى آید «دائمه» گویند و ازدواج موقّت که براى مدّت معیّنى عقد زناشوئى مى بندند، خواه این مدّت کوتاه باشد یا طولانى و آن را «متعه» و «صیغه» نیز مى نامند.

مسأله 2025ـ در عقد ازدواج خواه دائم باشد یا موقّت، خواندن صیغه لازم است و رضایت طرفین به تنهایى کافى نیست و صیغه عقد را طرفین یا وکیل آنها مى توانند بخوانند.

مسأله 2026ـ وکالت مرد از طرف زن، یا زن از طرف مرد، براى خواندن صیغه مانعى ندارد.

مسأله 2027ـ هرگاه زن و مردى به کسى وکالت داده اند صیغه عقد آنها را بخواند تا یقین نکنند که وکیل صیغه را خوانده بر یکدیگر حلال نمى شوند، ولى اگر وکیل مورد اعتماد باشد و بگوید خوانده ام کافى است.

مسأله 2028ـ هرگاه زن، کسى را وکیل کند که او را مثلاً براى ده روز یا دو ماه به عقد مردى درآورد و ابتداى آن را معیّن نکند باید آغاز آن را از روز و ساعتى که عقد مى کند قرار دهد.

مسأله 2029ـ احتیاط مستحب آن است که یک نفر از سوى دو همسر صیغه عقد را نخواند، یعنى دو طرف عقد دو نفر باشند. و نیز احتیاط مستحب این است که انسان نمى تواند از طرف زن وکیل شود تا او را براى خود بطور دائم و یا موقّت عقد کند.