اما از نظر فردى ، غیبت یک ظلم و تجاوز آشکار به حقوق دیگران محسوب مى گردد و تمام نقائص اخلاقى و انسانى که در یک فرد بر اثر ظلم به دیگرى پیدا مى شود بر اثر غیبت وجود خواهد یافت ، بعلاوه چون غیبت از یک سلسله انگیزه هاى زشت اخلاقى سرچشمه مى گیرد ، تکرار آن موجب تقویت و تحکیم آن صفات مذموم در انسان مى گردد .
به این ترتیب غیبت هم فرد را از نظر ارزشهاى انسانى تنزل مى دهد و هم پایه هاى اجتماعى را سست و متزلزل مى سازد ; و در روایات گذشته و آیه شریفه اشارات زنده اى به این حقایق دیده مى شود .