شخص دروغگو تصور مى کند اگر وظایف مختلف خود را انجام ندهد مى تواند با اعذار دروغى ، تخلف خود را توجیه نماید ، براى چنین کسى پایبند نبودن به عهد و پیمان ، عدم رعایت وقت ، عدم انجام تکالیف محول شده و امثال اینها آسان است ، زیرا با یک سلسله عذرهاى ساختگى موضوع را به اصطلاح ماست مالى کرده و خود را از زیر بار مؤاخذه رها مى سازد .
ولى بعکس کسى که مقید به رعایت اصل « صدق و راستى » باشد ناگزیر است که تمام این امور را رعایت نماید و لذا نمى تواند لاابالى باشد .