سؤال 72 ـ اگر بر گردن شخصى هیچ غسلى نباشد، آیا مى تواند به قصد قربت غسل کند و با آن نماز بخواند؟
جواب: جایز نیست.
سؤال 73 ـ کسى که بى اختیار از او منى خارج مى شود چه وظیفه اى دارد؟
جواب: خروج منى به هر صورت موجب غسل است به شرط این که یقین داشته باشد و هرگاه به خاطر عمل پروستات ذرّات منى در بول مستهلک شود موجب جنابت نخواهد شد.
سؤال 74 ـ آیا ریختن آب زیاد براى غسل ضرر دارد و آیا کسى که عرق زیادى کرده است قبل از شستن عرقهایش غسل او صحیح است؟
جواب: آب زیاد ضررى به غسل نمى زند ولى اگر اسراف باشد مقدار اضافى حرام است اما عرق بدن اگر باعث مضاف شدن آب نشود اشکال ندارد هر چند بهتر این است که اوّل عرق را بشوید بعد غسل کند.
سؤال 75 ـ اگر در حین غسل حدث اصغر خارج شود غسل چه حکمى دارد؟
جواب: احتیاط واجب آن است که غسل را از سر بگیرد و بعدا براى نماز و مانند آن وضو بگیرد.
سؤال 76 ـ جنبى که مى داند اگر غسل کند به درس نمى رسد آیا جایز است در مسجد با تیمّم توقف کند؟
جواب: لازم است اوّل غسل کند سپس در کلاس درس حاضر شود.
سؤال 77 ـ اگر شخص جنبى به حمّام برود و فراموش کند که غسل را بجا آورد، آیا مى تواند وارد مسجد شود؟
جواب: نمى تواند.
سؤال 78 ـ در جنب شدن زنها توسط خروج منى، آیا همان شرایطى که براى مردها گفته شده لازم است؟
جواب: در زن لازم نیست که با جستن بیرون آید بلکه اگر رطوبت هنگامى بیرون آیدکه به اوج شهوت جنسى رسیده است حکم منى دارد.
سؤال 79 ـ آیا زن پس از نزدیکى شوهر با او و قبل از غسل، باید صبر کند تا منى شوهر از او خارج شود و اگر فوراً غسل کرد و آب یا رطوبت مشکوکى خارج شد، تکلیفش چیست؟
جواب: غسل ندارد، ولى اگر یقیناً منى است باید خود را آب بکشد
سؤال 80 ـ چرا با غسل جنابت بدون وضو مى شود نماز خواند ولى با غسلهاى دیگر نمى شود و باید وضو گرفت؟
جواب: با همه غسلهاى واجب مستحب قطعى مانند غسل جمعه مى توان نماز خواند ولى غسلهاى مستحبى که به عنوان رجا بجا آورده مى شود جانشین وضو نمى گردد.
سؤال 81 ـ در رساله حضرت امام (قدس سره الشریف) مطالعه کردم که اگر منى از انسان خارج شود با اختیار یا بدون اختیار با شهوت یا بدون شهوت انسان جنب مى شود. در حال حاضر من سرباز هستم و دستشوییهاى این پادگان که ما در آن مستقر هستیم بسیار تاریک است و مدّتى است که (بعضى مواقع) بى اختیار بعد از بول یا به هنگام بول از من منى دفع مى شود (در این مورد مطمئن هستم) طبق فتواى حضرت امام (رضوان اللّه تعالى علیه) من جنب مى شوم. مشکل من این است که در شب که نمى شود دقیقا ادرار را مشاهده کرد، اگر شک کنم که از من منى دفع شده یا نه باید غسل نمایم یا خیر، و در ضمن این جا حمّامها آبگرمکن ندارد (چون فقط در شب مى توانیم حّمام برویم) و حالا هم زمستان است و آب در شب سرد است و چند بار که حمّام رفتم کلیه درد گرفته ام و حمّام رفتن هم قدرى زحمت دارد لطف بفرمایید و بنویسید که چه کار باید بکنم و آیا در موارد ذکر شده جنب هستم؟
جواب: براى شناختن منى نشانه هایى است و براى شناخت آنها به مسأله 361 توضیح المسائل ما مراجعه کنید، ولى اگر رطوبتى از انسان خارج شود و نداند منى است یا رطوبت دیگر (یعنى مذى، وذى و ودى که هر سه پاکند و غسل ندارند و وضو را هم باطل نمى کنند) چنانچه همراه با جستن و شهوت (یعنى لذّت و خوش آمدن) بوده باشد، آن رطوبت حکم منى دارد امّا رطوبت لزج که بعد از بول خارج مى شود منى نیست و هرکجا که شک دارید واجب نیست غسل کنید و هرکجا به خروج منى یقین کردید اگر به واسطه نبودن آب گرم یا جهت دیگرى نتوانید غسل کنید، تیمم بدل از غسل کنید و بدن را تطهیر کنید و با لباس طاهر نماز بخوانید و هرچند مدّت آن طولانى شود براى شما اشکال ندارد.
سؤال 82 ـ این جانب مبتلا به بیمارى وسواس هستم و متأسّفانه بسیار شدید و غیر قابل تحمّل است مثلا در مورد تطهیر و غسل وسواس من خیلى شدید است به گونه اى که گاهى اوقات وقتى شب به حمّام مى روم نزدیک طلوع آفتاب موفق به تطهیر مى شوم و از حمّام بیرون مى آیم. باور کنید در طول این چند سال به اندازه بیست سال آب مصرف کرده ام، براى درمان به نزد بعضى از علماى شهرمان و یکى از مراجع قم رفتم و اذکارى را به من گفتند ولى مؤثّر واقع نشد. به خدمت حضرت على بن موسى الرّضا(علیه السلام) در مشهد رفتم با چه گرفتاریهایى که در سفر و هنگام تشرف داشتم و دعا و تضرّع بسیار کردم ولى متأسّفانه شفا نیافتم. این بیمارى نزدیک است مرا از پاى درآورد نه تنها خود که خانواده را نیز نگران و در زحمت انداخته ام بلکه باعث شده است عبادتهایم را نتوانم انجام دهم و براى این جهت ماه رمضان را سفر مى کنم تا مشکل روزه گرفتن نداشته باشم اگر چه در سفر هم هیچ چیز نمى خورم. لطفاً مرا راهنمایى کنید تا از این وضع غمبار نجات یابم و از زخم زبانهاى اطرافیان آسوده گردم؟
جواب: مشکل شما در واقع از خود شماست و مقصّر اصلى خودتان هستید و به همین دلیل دعاى شما هم مستجاب نمى شود و علّت اصلى آن ندانستن مسأله است. مسأله اصلى این است که بر شما واجب نیست یقین به طهارت و غسل و مانند آن پیدا کنید، آنچه بر شما به عنوان یک وظیفه شرعى لازم است این که به مقدار سایر مردم آب بریزید و به همان قناعت کنید هرچند شک در غسل و طهارت داشته باشید و ما مسؤولیت شرعى این کار را مى پذیریم. شما از امروز فقط به مقدار مردم آب بریزید و قناعت کنید و با بدن نجس و حال جنابت (به گمان خودتان) نماز بخوانید و هیچ اشکالى هم ندارد و نماز و روزه شما کاملا صحیح است و ما به این وسیله بر شما و تمام افراد وسواسى اتمام حجّت مى کنیم و مخالفت با آن گناه است. ما از خداوند مى خواهیم که به شما توفیق توجّه به این مسأله را عنایت کند و از دام شیطانى نجات پیدا کنید.
سؤال 83 ـ آیا در مورد قضاى غسل جمعه دلیلى داریم؟
جواب: آرى در این زمینه روایتى داریم که تا غروب روز شنبه مى توان آن را قضا کرد.
