سؤال 1535 ـ بیمارى که بنابر تشخیص اطباى حاذق در صورت ترک نمودن عمل جرّاحى به زودى خواهد مرد و در صورت اقدام به عمل جراحى احتمال قوى دارد که زنده بماند و لیکن تا پایان عمر دچار درد و رنج شدید و توانفرساست و احتمال مرگ هم در کار مى باشد، بفرمایید تکلیف این بیمار چیست؟
جواب: مخیّر است که یکى از این دو طرف را انتخاب کند.
سؤال 1536 ـ شخصى استخوان پاى وى شکسته است چنانچه جرّاحى روى پاى وى انجام ندهند تا پایان عمر زمین گیر شده و با درد و رنج باید به سر ببرد و اگر عمل کند احتمال بهبودى داده مى شود، بفرمایید:
الف) با چند در صد احتمال بهبودى تکلیف وى اقدام براى عمل مى باشد؟
ب) چنانچه عمل و شرایط به گونه اى است که احتمال مرگ هم بعید نباشد بفرمایید با چند در صد احتمال مرگ وظیفه ترک کردن عمل مى باشد؟
جواب: الف) اگر احتمال قابل ملاحظه اى براى بهبودى باشد، احتیاط آن است که کوتاهى نکند.
ب) اگر احتمال مرگ زیاد نباشد جایز است.
سؤال 1537 ـ بیمارى که به ناراحتیهاى روانى شدیدى دچار است و جهت معالجه به پزشک مراجعه مى نماید پزشک هم احتمال خوب شدن وى را منحصراً در اقدام به عمل جرّاحى مى داند و در صورت عمل کردن هم احتمال مى دهد حیات مغزى این بیمار از بین برود و براى همیشه بیمار فلج شود، آیا در این صورت طبیب مى تواند دست به عمل جراحى بزند؟
جواب: اگر وضع بیمارى روانى او و همچنین درصد احتمال نجات با جرّاحى در حدّى است که عقلا چنین اقدامى را معقول و منطقى مى دانند شرعاً اشکالى ندارد. در ضمن باید شخص نامبرده (اگر قدرت تشخیص دارد) یا ولىّ او (در صورت عدم قدرت تشخیص) با این کار موافقت کند.
