در بسیارى از روایات درباره این دو مسأله بحث شده و اهمّیّت فوق العاده اى براى هر دو بیان گردیده است، و از نظر علماى اخلاق نیز این دو داراى اهمّیّت ویژه اى هستند، تا آنجا که آنها معتقدند سالکان راه حق بدون رعایت سکوت و بدون حفظ زبان از انواع گناهانى که به آن آلوده مى شوند به جائى نمى رسند، هرچند در ریاضتهاى بدنى و روحانى و انجام انواع عبادات کوشا باشند.
به تعبیر دیگر: کلید ورود به مسیر تهذیب نفس و سیر الى اللّه توجّه به این دو موضوع است و آنها که در این دو مرحله وامانند از وصول به مقاصد عالیه محروم خواهند شد.
با این اشاره به اصل بحث باز مى گردیم و به بررسى آیات و روایات در این زمینه مى پردازیم.