آرامش و آسایش «نسبى» که از برکت صنایع جدید نصیب مردم دنیا شده، کمتر به آنها اجازه مى دهد که درباره سرانجام «مسابقه صنعتى» و «تمدّن ماشینى» کنونى ـ این طور که پیش مى رود ـ مطالعه و فکر کنند، و اگر هم بعضى آن را قابل مطالعه بدانند از آن مسائل درجه سه و چهار مى پندارند که به این زودى نوبت مطالعه، به آنها نمى رسد!
ولى از شما خواننده عزیز عاجزانه تقاضا مى کنم که «استثنائاً» و «خارج از نوبت»! این موضوع را مورد بررسى قرار داده، کمى به این مسأله بیاندیشید:
جاى تردید نیست که صنایع سبک و سنگین فعلى به این حال نمى ماند، و باید در انتظار پیشرفتها و موفقیتهاى شگفت انگیز دانشمندان در زمینه هاى مختلف صنعتى در آینده باشیم.
کاملا ممکن است در آینده نزدیک (مثلا در سال 2000) قسمتى از زیر دریاها مسکون گردد و در کره ماه آپارتمانها و هتلهایى براى توریستها با مخارج دیوانه کننده اى ساخته شود، و آگهى تبلیغاتى آن، در همه روزنامه ها و رادیوهاى کره زمین پخش شود! مغزهاى الکترونیک در همه کارخانه ها جاى انسان را بگیرد و از آب دریا و مواد نفتى! ـ آن چنان که عده اى پیش بینى مى کنند ـ مواد غذایى و غذاهاى رنگین حسابى گرفته شود، و امثال ذلک ...
ولى آیا مطلب به همین سادگى تمام مى شود؟ و یا این که در کنار این پیشرفتها، تحولات دیگرى روى خواهد داد که ممکن است همه این رؤیاهاى شیرین و طلایى را بر باد دهد، و تمام این حسابهاى نشاط انگیز غلط از آب در آید، و به اصطلاح «چرت همه را پاره کند»؟
خواهید گفت: خدا نکند، چرا چنین شود؟ مى گویم: براى این که روشن است هم دوش این ترقیات صنعتى، تحول عظیم و وحشتناکى در سیستم سلاحهاى نابود کننده جنگى روى خواهد داد: موشکهایى عظیم تر (به مراتب بزرگتر از موشک 36 مترى شوروى که اخیراً در جشن هاى نیم قرن انقلاب اکتبر به نمایش گذارده شد) و دقیقتر از آنچه تا کنون بود اختراع شود که با فشار یک دکمه کوچک، برق آسا به هر نقطه اى از جهان مى رود، و مانند یک صاعقه وحشتناک بر هدف خود که ممکن است چندین شهر بزرگ باشد فرو ریزد و آن را در چند لحظه تبدیل به خاک و خاکستر کند.
و یا بمبهاى اشعه اى که مى گویند الان در دست ساختمان است تکمیل خواهد شد که بتواند تا شعاع وسیعى اطراف خود را با اشعه مرگبارى بسوزاند و موجود زنده اى را حتّى در زیر زمین باقى نگذارد.
به اضافه گازهاى فوق العاده سمى، و سلاحهاى خودکار و هدایت شونده که بتواند در یک چشم به هم زدن از زمین و آسمان و زیر دریا آتش و مرگ بر سر این بشر بدبخت ببارد.
و شاید موضوع هدایت این وسایل به قدرى ساده و آسان شود که با تغییر امواجى ـ درست مانند تغییر امواج یک رادیو به هر هدفى متوجّه گردد.
این هم محتاج به توضیح نیست که امروز پیدا کردن بهانه براى شروع یک جنگ وحشتزا چیز مشکل و مهمّى به نظر نمى رسد که دور از دسترس باشد، و بدبختانه اختلاف طبقاتى، تضاد منافع اقتصادى، دسته بندیهاى سیاسى، طرز تفکرهاى گوناگون و متضاد، و روح توسعه طلبى و ماجراجویى که مایه اصلى بروز جنگهاى بزرگ است به اندازه کافى در میان قطبهاى بزرگ سیاست دنیا وجود دارد.
نقطه هاى قابل انفجار که مانند مین هاى نهفته در زیر زمین که به اندک چیزى منفجر مى گردد نیز در گوشه و کنار دنیا الى ما شاء الله فراوان، و در تمام قاره هاى جهان موجود است.
از آفریقا گرفته، تا آمریکاى لاتین، و از جرایز فرمز و ویتنام گرفته، تا قبرس و خاورمیانه همه و همه پر از مناطق قابل انفجار است.
جایى که بدون هیچ دلیل موجه و عاقلانه، جنگهاى وحشتناکى همچون جنگهاى بى حاصل ویتنام با آن همه تلفات سرسام آور که یک رقم آن نزدیک سه هزار هواپیما و هلیکوپتر است، مدت 20 سال ادامه پیدا کند، آیا باز تعجب مى کنید که در آینده با بهانه هاى ساده آتش جنگ عالم گیر و عالم سوز از یک نقطه اى از جهان زبانه بکشد؟!
حالا فکر کنید، آیا قیافه زندگى بشر در آینده آن طور که در ابتدا خیال مى شد دل انگیز و جالب است یا خیر؟
