هیچ کس درست نمى داند اوّلین طلیعه حیات و زندگى در روى کره زمین از کى شروع شده است؟
همین قدر مى دانیم که تاکنون هر چه دانشمندان در این زمینه بیشتر کاوش کرده اند تاریخ پیدایش حیات را دورتر برده اند.
و به همین دلیل این مسأله صورت پیچیده تر و اسرار آمیزترى به خود گرفته است.
آخرین تحقیقات دانشمندان مى گوید: کره مسکونى ما (احتمالا) در چهار هزار میلیون سال قبل تولّد یافته است!
سه هزار سال بر این کره زمین گذشت که از زندگى و حیات، مطلقاً نام و نشانى نبود، همه جا آتش بود، همه جا دود و بخار بود، تا پوسته زمین کمى سرد، و چین خوردگیها به صورت کوهها و دره هاى عظیم در آن آشکار شد.
سپس دوران بارانهاى سیلابى شروع گردید، هزاران سال طوفان و بارانهاى سیل آسا زمین را میدان تاخت و تاز خود قرار داده بود، و امواج کوه پیکر، صخره هاى عظیم را همه جا در هم مى کوبید و بر تمام قاره ها مى دوید.
گویا این بارانهاو سیلها مأموریت داشتند مانند یک «تراکتور عظیم» زمینها را هموار کنند; صخره ها را بشویند و دشتها و جلگه هاى وسیعى که بستر زندگى انسان و سایر جانداران و محل روییدن انواع گیاهان است به وجود آورند.
بالاخره این مأموریت به خوبى انجام یافت، آبها در گودالهاى عظیم جمع شدند و دریاها به وجود آمدند، کوهها به مقدار زیادى ساییده شد، دره هایى پر گردید، و زمینهاى هموار و نرمى به وجود آمد.
پس از سه هزار میلیون سال یا قدرى بیشتر (که باز تاریخ دقیق آن در دست نیست) نخستین جوانه زندگى در دریاها و در میان آبى که مایه حیات است پدیدار گردید.
جانداران با اشکال عجیب و مختلف یکى پس از دیگرى به وجود آمدند، عدّه اى از نژادهاى آنها براى همیشه منقرض شدند و عدّه اى دیگر باقیمانده و در همه جا منتشر شدند.
چگونگى پیدایش این جانداران گوناگون از اسرار آمیزترین فصول تاریخ زندگى کره مسکونى ماست.
همین تحقیقات مى گوید: کاملترین نوع جانواران که پستانداران باشند: شاید از یکصد میلیون سال قبل باین طرف پیدا شدند.
