امورى که در احرام عمره مستحب بود در احرام حج نیز مستحبّ است و پس از این که شخص احرام بسته و از مکّه بیرون آمد همین که بالاى بلندى اطراف مکّه قرار گرفت با صداى بلند لبّیک بگوید، و چون متوجّه منى شود بگوید: «اللّهُمَّ إیّاکَ أرجو و إیّاکَ أدْعُو فَبَلِّغْنی أملی وَ أصلحْ لی عَمَلِی.»
و با تن و دل آرام با تسبیح و ذکر حق تعالى راه را ادامه دهد و چون به منى رسید بگوید: «اَلْحَمْدُلِلّهِ الَّذی اَقْدَمَنِیها صالِحاً فِی عافِیَة وَ بَلَّغَنِی هذَا الْمَکانَ.» سپس بگوید: «اَللّهُمَّ هذِهِ مِنى وَ هِىَ مِمّا مَنَنْتَ بِهِ عَلَیْنا مِنَ الْمَناسِکِ، فَأَسْئَلُکَ اَنْ تَمُنَّ عَلَىَّ بِما مَنَنْتَ عَلى أنْبِیآئِکَ، فَإنَّما اَنَا عَبْدُکَ وَ فِی قَبْضَتِک.»
و اگر ممکن است شب عرفه را در منى باشد و به طاعت الهى مشغول باشد، و بهتر آن است که عبادات و خصوصاً نمازها را در مسجد خیف به جا آورد، و چون نماز صبح را بخواند تا طلوع آفتاب تعقیب گفته سپس به سوى عرفات روانه شود، و اگر خواسته باشد بعد از طلوع صبح روانه شود مانعى ندارد، ولى سنّت بلکه أحوط این است که تا آفتاب طلوع نکرده از وادی محسَّر رد نشود و روانه شدن پیش از صبح مکروه است، مگر از براى ضرورت مانند بیمار و کسى که از ازدحام مردم خائف باشد و چون به سوى عرفات حرکت کند این دعا را بخواند:
«اَللّهُمَّ اِلَیْکَ صَمَدْتُ وَ اِیّاکَ اعْتَمَدْتُ وَ وَجْهَکَ اَرَدْتُ اَسْئَلُکَ اَنْ تُبارِکَ لى فى رِحْلَتى وَ اَنْ تَقْضِىَ لی حاجَتى وَ اَنْ تَجْعلَنى مِمَّنْ تُباهى بِهِ الْیَوْمَ مَنْ هُوَ اَفْضَلُ مِنّی.»
و تا رسیدن به عرفات لبّیک را تکرار کند.
البته انجام بسیارى از این مستحبّات در حال حاضر مشکل است آنچه را مى تواند انجام دهد، و اگر نیّت انجام همه را داشته خداوند ثوابش را مى دهد; انشاءاللّه.
