مستحبّات احرام چند چیز است:
1- قبلاً بدن خود را پاکیزه نموده و ناخن و شارب خود را بگیرد و موى زیر بغل و اطراف عورت را زایل کند.
2- کسى که قصد حج دارد از اوّل ماه ذى القعده و شخصى که قصد عمره مفرده دارد پیش از یک ماه موى سر و ریش را رها کند و بعضى از فقهاء قائل به وجوب آن شده اند.
3- پیش از احرام در میقات غسل احرام بنماید و این غسل از زن حائض و زنى که وضع حمل کرده نیز صحیح است و تقدیم این غسل بخصوص در صورتى که خوف آن باشد که در میقات آب یافت نشود، جایز است و در صورت تقدیم اگر در میقات آب یافت شد مستحبّ است غسل را اعاده بنماید و بعد از این غسل اگر مکلّف لباسى را بپوشد یا چیزى را بخورد که بر محرم حرام است باز هم اعاده مستحبّ است و اگر مکلّف در روز غسل نماید آن غسل تا آخر شب آینده کفایت مى کند و همچنین اگر در شب غسل نماید تا آخر روز آینده کافى است; ولى اگر بعد از غسل و پیش از احرام وضوى او باطل شد، غسل را اعاده نماید.
4- هنگام پوشیدن دو جامه احرام بگوید:
«اَلحَمْدُ لِلّه الَّذی رَزَقَنی مَا اُواری بِه عَوْرَتِی و اُؤدِّی فیهِ فَرْضی وَ أعْبُدُ فیهِ رَبِّی و اَنْتَهی فیه إلى مَا اَمَرَنِی الحَمْدُ لِلّهِ الَّذی قَصَدْتُهُ فَبَلَّغَنی و أرَدْتُهُ فَاُعانَنى وَ قَبِلَنی وَ لَمْ یَقْطَعْ بی وَ وَجْهَهُ أرَدْتُ فَسَلَّمَنی فَهُوَ حِصْنی وَ کَهْفِی و حِرْزی وَ ظَهْری وَ مَلاذی وَ رَجائى وَ مَنجای و ذُخری وَ عُدَّتى فی شِدَّتی وَ رَخائی.»
5- دو حوله احرام از جنس پنبه باشد.
6- احرام را به ترتیب ذیل ببندد: در صورت تمکّن بعد از نماز ظهر و در صورت عدم تمکّن بعد از نماز واجب دیگر و در صورت عدم تمکّن از آن، بعد از شش یا دو رکعت نماز نافله، در رکعت اوّل پس از حمد سوره توحید و در رکعت دوم سوره قل یا ایّها الکافرون را بخواند و شش رکعت افضل است و بعد از نماز حمد و ثناى إلهى را به جا آورد و بر پیغمبر و آل او صلوات بفرستد; آنگاه بگوید:
«اللَّهُمَّ إنَّی أسألُکَ أنْ تَجْعَلَنی مِمَّنِ اسْتَجابَ لَکَ وَ آمَنَ بِوَعْدِکَ وَ اتَّبَعَ أمْرَکَ فإنَّی عَبْدُکَ وَ فی قَبْضَتِکَ لا أوُقى إلاَّ مَا وَقَیْتَ وَ لا آخُذُ إلاّ مَا أعْطَیْتَ وَ قَدْ ذکَرْتَ الْحَجَّ فَأسْاَلُکَ أنْ تَعْزِمَ لی عَلیهِ عَلى کِتابِکَ وَ سُنَّةِ نَبِیِّکَ صَلَواتُکَ عَلیهِ وَ آلِهِ و تُقَوِّیَنی عَلى مَا ضَعُفْتُ وَ تُسَلِّمَ لی مَناسِکی فی یُسر مِنْکَ وَ عافِیَة وَ اجْعَلْنی مِن وَفْدِکَ الَّذی رَضِیْتَ وَ ارْتَضَیْتَ وَ سَمَّیْتَ وَ کَتَبْتَ، اللّهُمَّ إنَّی خَرَجْتُ مِنْ شُقَّة بَعیدة وَ أنْفَقْتُ مالی إبْتِغاءَ مَرْضاتِکَ اللّهُمَّ فَتَمِّمْ لی حَجَّتی وَ عُمْرَتی، اللّهُمَّ إنّی اُرِیدُ الَّتمَتُّعَ بِالعُمرَةِ إلى الحَجِّ عَلى کِتابِکَ وَ سُنَّةِ نَبِیِّکَ صَلَواتُکَ عَلَیهِ وَ آلِهِ، فَإن عَرَضَ لی عارِضٌ یَحْبِسُنی فَخَلِّنی حَیثُ حَبَسْتَنی بِقَدَرِکَ الَّذی قَدَّرْتَ عَلَىّ، اللّهُمَّ إنْ لَمْ تَکُنْ حِجَّةً فَعُمرَةً اُحَرِّمُ لَکَ شَعْری وَ بَشَری وَ لَحْمی وَ دَمی وَ عِظِامی وَ مُخِّی وَ عَصَبِی مِنِ النِّساءِ وَ الثِّیابِ وَ الطّیبِ أبْتَغی بِذلِکَ وَجْهَکَ وَ الدّارَ الآخِرَةَ.»
7- نیّت احرام را بر زبان جارى کند و تنها به نیّت قلبى قناعت نکند، و براى مردان مستحبّ است تلبیه را بلند بگویند.
8- سابقاً گفتیم که تلبیه واجب، که احرام به آن حاصل مى شود، بنا بر احتیاط این است:
«لَبَّیْکَ اللّهُمَّ لَبَّیکَ، لَبَّیْکَ لا شَرِیکَ لَکَ لَبَّیکَ، إنَّ الحَمْدَ وَ النِّعْمَةَ لَکَ وَ المُـلْک، لا شَرِیکَ لَکَ.»
و مستحبّ است بعد از آن بگوید:
«لَبَّیْکَ ذَا الْمـَعارِجِ لَبَّیْکَ لَبَّیْکَ داعِیاً اِلى دارِ السَّلام لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ غَفّارَ الذُّنُوبِ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ اَهْلَ التَّلْبِیَةِ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ ذَاالْجَلالِ وَ الاِکْرامِ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ تُبْدِئُ وَ الْمَعادُ اِلَیْکَ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ تَسْتَغْنی وَ یُفْتَقَرُ اِلَیْکَ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ مَرْعُوباً وَ مَرْهُوباً اِلَیْکَ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ اِلهَ الْحَقِّ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ ذَا النَّعْمآءِ وَ الْفَضْلِ الْحَسَنِ الْجَمیلِ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ کَشّافَ الْکُرَبِ العِظامِ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ عَبْدُکَ وَ ابْنُ عَبْدَیکَ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ یا کَرِیمُ لَبَّیْکَ.»
و خوب است این جمله ها را نیز بگوید:
«لَبَّیْکَ أَتَقَرَّبُ اِلَیْکَ بِمُحَمَّد وَ آلِ مُحَمَّد لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ بِحَجَّة اَوْ عُمْرَة لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ وَ هذِهِ عُمْرَةُ مُتْعَة اِلَى الْحَجِّ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ اَهْلَ التَّلْبِیَةِ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ تَلْبِیَةً تَمامُها وَ بَلاغُها عَلَیْکَ.»
9- تلبیه ها را در حال احرام تکرار کند و در این موارد نیز تکرار کند: 1- وقت برخواستن از خواب. 2- بعد از هر نماز واجب و مستحب. 3- وقت رسیدن به زوّار دیگر که سوار هستند 4- هنگام بالا رفتن از بلندى یا سرازیر شدن از آن. 5- وقت سوار شدن یا پیاده شدن. 6- در اوقات سحر تلبیه بسیار بگوید، و زن حائض و نفساء نیز این تلبیه ها را بگویند و شخصى که عمره به جا مى آورد تلبیه گفتن او در عمره مستمر خواهد بود تا خانه هاى مکّه را ببیند، و پس از آن قطع خواهد شد و تلبیه حج تا ظهر روز عرفه مستمر است و پس از آن قطع خواهد شد.
* * *
