مسأله 68- واجب است هنگام احرام «لبّیکهاى چهارگانه» را با عربى صحیح بگوید و احتیاط واجب آن است که به صورت زیر باشد:
«لَبّیْکَ اللّهُمَّ لَبَّیْکَ، لَبَّیْکَ لا شَریکَ لَکَ لَبَّیْکَ، اِنَّ الْحَمْدَ و النِّعْمَةَ لَکَ وَ الْمـُلْکَ، لا شَریکَ لَکَ;
یعنى، خداوندا اجابت (و اطاعت) مى کنم تو را، باز هم اجابت مى کنم تو را، و دگربار هم اجابت مى کنم تو را، همتائى براى تو نیست، اجابت مى کنم تو را، ستایش تنها تو را سزاوار است. و نعمت و ملک از آن تو است، هیچ همتائى ندارى!»
و بهتر است از افزودن عبارات دیگر خوددارى شود مگر آنچه در مستحبّات خواهد آمد.
مسأله 69- در صورتى که نتواند خودش این عبارات را با عربى صحیح ادا کند کافى است دیگرى شمرده براى او بخواند و او تکرار نماید، و چنانچه قادر بر تلفّظ صحیح نباشد احتیاط آن است آنچه را مى تواند، بگوید، و ترجمه آن را نیز بگوید، و یک نفر که توانائى دارد به نیابت او نیز «لبّیک» بگوید.
مسأله 70- در احرام فقط یک بار لبّیک گفتن (به صورتى که گفته شد) واجب است و بعد از آن مستحبّ است آن را در حالات مختلف به مقدار امکان تکرار کند، یعنى در موقع سوار شدن بر مرکب و پیاده شدن، و گذشتن از پستیها و بلندیها، و بعد از خواب، و بعد از نمازها تکرار مى نماید، و بهتر است مردان صداى خود را به لبّیک بلند کنند.
مسأله 71- در احرام عمره تمتّع واجب است مُحرِم هنگام مشاهده خانه هاى مکّه «لبّیک» را قطع کند، و در احرام حج به هنگام ظهر روز عرفه، و در عمره مفرده هنگام مشاهده کعبه (اگر از مکّه براى احرام به خارج رفته است، و اگر از خارج مکّه به سوى آن مى آید هنگام داخل شدن به منطقه حرم لبّیک را قطع مى کند.)
مسأله 72- شخص گنگ به جاى گفتن «لبّیک» با دست خود اشاره مى کند، و زبان خود را طبق معمول حرکت مى دهد، و بهتر است علاوه بر این، کسى به نیابت او نیز لبّیک بگوید، ولى واجب نیست.
مسأله 73- کودکان نیز مى توانند براى عمره یا حج مُحرِم شوند، و چنانچه خودشان تمیز بدهند «لبّیک» را همراه با نیّت مى گویند، و اگر غیر ممیّز باشند کسى از طرف آنها نیّت مى کند، و لبّیک مى گوید، و هرگاه کسى در میقات بیهوش باشد از طرف او نیز مى توان نیّت کرد و لبّیک گفت.
مسأله 74- پیش از گفتن «لبّیک» کارهاى بیست و پنجگانه اى که بر مُحرِم حرام است بر او حرام نمى شود، هرچند نیّت احرام کرده، و لباس احرام را نیز پوشیده باشد، بنابراین اگر قبل از گفتن لبّیک چیزى از آنها را به جا آورد کفّاره اى ندارد، در حقیقت «لبّیک» مانند «اللّه اکبر» اوّل نمازاست که تا آن را نگوید وارد نماز نمى شود، و هرگاه شک کند که «لبّیک» گفته یا نه، باز هم چیزى بر او حرام نمى شود.
مسأله 75- هرگاه در میقات باشد و شک کند لبّیک گفته یا نه باید لبّیک را بگوید و اگر از میقات گذشته، احتیاط آن است اگر مى تواند بازگردد و بگوید و اگر نمى تواند در همان جا بگوید، و اگر لبّیک گفته امّا نمى داند صحیح گفته یا نه، بنا بر درست بودن مى گذارد و احرامش صحیح است.
