مسأله 332- واجب است حاجى شب یازدهم و دوازدهم را در منى بماند (و در بعضى از مواقع، شب سیزدهم نیز واجب مى شود) و اگر در این دو شب در غیر منى باشد باید یک گوسفند کفّاره بدهد و احتیاط واجب آن است که براى هر شب یک گوسفند بدهد.
مسأله 333- کافى است نیمى از شب را در آنجا بماند خواه نیمه اوّل باشد یا دوم.
مسأله 334- مانعى ندارد که حاجى شب یازدهم بعد از نیمه شب براى انجام اعمال مکّه به مکّه بیاید و یا همان روز عید بعد از انجام اعمال سه گانه منى به مکّه بیاید و تا نیمه شب بازگردد.
مسأله 335- بیتوته در منى نیز مانند سایر اعمال حج، نیّت و قصد قربت مى خواهد و کافى است در قلبش نیّت کند که براى انجام حجّ تمتّع از حَجّة الاسلام یا حجّ مستحب شب را در منى مى مانم.
مسأله 336- هرگاه کسى از روى اضطرار و ناچارى از بیتوته در منى خوددارى کند گناهى بر او نیست، کفّاره هم ندارد و حجّ او صحیح است.
مسأله 337- چند طایفه از بیتوته در منى معاف هستند: 1- پیرمردان و پیرزنان و بیماران و پرستاران آنها که ماندن در منى براى آنها مشقّت شدید دارد.
2- مسؤولان و خدمه کاروانهادر صورتى که ناچار باشند براى حلّ مشکلات زوّار به مکّه بیایند.
3- کسانى که از ازدحام جمعیّت هنگام بازگشت عمومى خوف ضرر یا خطر دارند.
4- کسانى که در مکّه در تمام شب مشغول انجام اعمال طواف یا عبادت دیگرى باشند و جز براى ضروریّات خود، کار دیگرى انجام ندهند.
5- کسانى که براى انجام مناسک به مکّه آمده و قبل از طلوع فجر به منى بازگردند.
مسأله 338- بیتوته کردن در دامنه کوههاى اطراف منى (مخصوصاً در موقع ازدحام) مانعى ندارد (همچنین در دامنه کوههاى اطراف مشعر به هنگام وقوف در مشعر در شب عید، ولى در دامنه کوههاى «مأزمین» که در آغاز مشعر قرار دارد و خارج از حدود مشعر است، جز در موقع ازدحام و ضرورت اشکال دارد.)
مسأله 339- سه طایفه باید شب سیزدهم را نیز در منى بمانند و در روز سیزدهم جمرات سه گانه را (بنا بر احتیاط واجب) رمى کنند:
1- کسى که در احرام خود مرتکب صید حیوانى شده.
2- کسى که در احرام با زن نزدیکى کرده باشد.
3- کسى که روز دوازدهم از منى کوچ نکند تا آفتاب غروب کند و شب فرا رسد.
در این سه صورت ماندن شب سوم در منى واجب است، و در غیر این سه صورت مى تواند روز دوازدهم به مکّه بازگردد.
مسأله 340- بازگشت از منى در روز دوازدهم باید بعد از اذان ظهر باشد، ولى کسانى که در روز سیزدهم کوچ مى کنند قبل از ظهر جایز است.
