مسأله 173- دوم از واجبات عمره، طواف است; طواف یعنى گردش به دور خانه خدا (هفت دور) هم در عمره واجب است و هم در حج (یک مرتبه در عمره و دو بار در حج.)

مسأله 174- در طواف پنج چیز شرط است:

اوّل: «نیّت» زیرا طواف از عبادات است و بدون نیّت همراه با قصد قربت، صحیح نیست.

دوم: «طهارت از حدث» یعنى وضو داشتن و پاک بودن از جنابت و حیض و نفاس، و این در صورتى است که طواف واجب باشد، امّا در طواف مستحب طهارت شرط نیست، هرچند افضل آن است که طهارت داشته باشد، و اگر جنب بوده، و فراموش کرده است طواف مستحب او نیز صحیح است، امّا در صورت علم و آگاهى چون بودن جنب در مسجد الحرام حرام است طواف او صحیح نمى باشد.

مسأله 175- هرگاه دسترسى به آب پیدا نکند، یا از استعمال آب معذور باشد مى تواند به جاى آن تیمّم کند، خواه تیمّم بدل از غسل باشد یا بدل از وضو، و طواف را به جا آورد.

مسأله 176- هرگاه زنى حائض باشد و نتواند طواف و نماز طواف را با طهارت قبل از وقوف به عرفات به جا آورد باید عدول به حجّ إفراد کند، و بعد از اتمام حج، عمره مفرده با طهارت انجام دهد، خواه حائض شدن قبل از احرام باشد یا بعد از احرام، حکم زن زائو نیز همین است. ولى بانوان مى توانند با خوردن قرص عادت را به عقب بیندازند و طواف حج و عمره را به جا آورند.

مسأله 177- هرگاه کسى مشغول طواف واجب باشد و وضوى او باطل شود تجدید وضو مى کند و باز مى گردد، اگر حدّاقل چهار دور را تمام کرده باشد دنباله آن را به جا مى آورد، و اگر کمتر از چهار دور بوده است از اوّل شروع مى کند، و اگر زن در حال طواف، عادت ماهانه ببیند حکم او نیز بعد از پاک شدن همین است.

مسأله 178- اگر به خاطر پیش آمدن حاجت ضرورى براى خودش یا یکى از برادران و خواهران دینى طواف واجب خود را قطع کند مطابق مسأله سابق عمل مى نماید.

مسأله 179- اگر در اثناء طواف بیمارى شدیدى به او دست دهد که قادر به اتمام طواف نباشد، طواف را قطع مى کند، اگر چهار دور را تکمیل کرده بعد از بهبودى باقیمانده را به جا مى آورد و اگر کمتر از آن باشد طواف را از سر مى گیرد، و اگر بیمارى ادامه یافت و نتوانست شخصاً طواف کند او را طواف مى دهند، و اگر به این صورت نیز نتوانست طواف کند، نائب مى گیرد.

مسأله 180- هرگاه طواف مستحب را رها کند و دنبال کارى برود (خواه ضرورى باشد یا غیر ضرورى) هنگامى که بازمى گردد از همانجا که رها کرده ادامه مى دهد، خواه چهار دور تمام شده باشد یا نه.

مسأله 181- نشستن در حال طواف براى رفع خستگى مانعى ندارد، ولى احتیاط واجب آن است که موالات عرفى به هم نخورد (یعنى مطابق معمول طواف را پشت سر هم و بدون فاصله زیاد به جا آورد.)

سوم: «طهارت» از نجاست است.

مسأله 182- بدن و لباس طواف کننده خواه طواف واجب باشد یا مستحب باید از هر نجاستى پاک باشد، حتّى بعضى از نجاسات که در نماز بخشوده شده (مانند خون کمتر از یک درهم) در طواف بخشوده نیست، ولى در مورد خون زخمها اگر شستن آن باعث مشقّت و عسر و حرج باشد ضررى براى طواف ندارد.

مسأله 183- لباسهاى کوچک (مانند جوراب و شب کلاه و همیان که به تنهائى با آنها نمى توان ستر عورت کرد) اگر نجس باشد عیبى ندارد.

مسأله 184- هرگاه لباس یا بدن نجس باشد و نداند، یا مى دانسته و فراموش کرده است، چنانچه بعد از طواف بفهمد، طوافش صحیح است، و اگر در حال طواف بفهمد باید لباس خود را عوض کند، و با لباس پاک، طواف را ادامه دهد، و اگر لباس پاکى همراه ندارد طواف را متوقف مى کند، و لباس یا بدن را آب مى کشد، سپس باقیمانده طواف را به جا مى آورد و طوافش صحیح است، خواه قبل از تکمیل کردن چهار دور باشد یا بعد از آن.

چهارم: ختنه است.

مسأله 185- هرگاه مردى ختنه نکرده باشد طوافش باطل است، و احتیاط واجب آن است که پسر بچّه نیز ختنه کرده باشد.

مسأله 186- هرگاه کسى از روى عمد یا فراموشى یا ندانستن مسأله، طواف را بدون ختنه انجام دهد، طوافش باطل است.

مسأله 187- هرگاه مکلّف ختنه نشده باشد و مستطیع گردد (مانند کسى که تازه مسلمان شده) چنانچه بتواند ختنه کند باید در همان سال به حج رود، و اگر نتواند، حج را به تأخیر مى اندازد تا ختنه کند، و اگر ختنه کردن همیشه براى او ضرر دارد باید با همان حال حج را به جا آورد (ولى احتیاط مستحب آن است که علاوه بر طواف کردن خودش، نائب هم بگیرد تا براى او طواف کند.)

پنجم: پوشانیدن عورت است.

مسأله 188- پوشاندن عورت بر طواف کننده واجب است بلکه لازم است بدن خود را طورى بپوشاند که نگویند بدنش برهنه است.

مسأله 189- احتیاط واجب آن است که تمام شرایط لباس نمازگزار را در حال طواف رعایت کند.