مسأله 119- استعمال بوى خوش، مانند انواع عطرها، و مشک و زعفران و گلاب، و غیر آن خواه از طریق بوئیدن باشد، یا مالیدن بر بدن و لباس یا پراکندن در فضاى اطاق به وسیله اسپرى یا خوردن غذاهاى معطّر، بر مرد و زن مُحرِم حرام است.
مسأله 120- خوردن میوه هاى خوشبو مانند سیب و پرتقال و غیر آن مانعى ندارد، ولى بهتر است از بوئیدن آنها خوددارى شود.
مسأله 121- مُحرِم نمى تواند با صابونهاى عطرى یا شامپوهاى معطّر خود را بشوید، و لازم است از گذاشتن این گونه اشیاء در کنار لباس احرامى خود که سبب بو گرفتن آنها مى شود خوددارى کند و حجّاج باید این گونه اشیاء را در ساکهاى لباس احرامى خود قرار ندهند.
مسأله 122- هرگاه مُحرِم در جائى قرار بگیرد که بوى خوش در آنجا باشد باید چیزى در برابر بینى خود قرار دهد که بوى خوش را استشمام نکند; مگر این که موجب عسر و حرج شود، ولى بعکس اگر از محلّى بگذرد که بوى بد در آنجا است نباید بینى خود را بگیرد، ولى مى تواند با سرعت از آنجا بگذرد.
مسأله 123- بوئیدن گلها بنابر احتیاط واجب براى مُحرِم جایز نیست.